Choroba zawodowa, może być spowodowana:
działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy lub
sposobem wykonywania pracy przy wykonywaniu zajęć dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych realizowanych przez jednostki organizacyjne systemu oświaty, zajęć w szkole wyższej lub zajęć na studiach doktoranckich albo w czasie odbywania praktyki przewidzianej organizacją studiów lub nauki lub pracy w Ochotniczych Hufcach Pracy na innej podstawie niż umowa o pracę.
Wykaz chorób zawodowych i szczegółowe zasady postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznania i stwierdzenia chorób zawodowych oraz podmioty właściwe w tych sprawach zostały określone w rozporządzeniu Rady Ministrów. W załączniku do rozporządzenia zostały wykazane choroby, które są uznawane za zawodowe i okres, w którym wystąpienie udokumentowanych objawów chorobowych upoważnia do rozpoznania choroby zawodowej, pomimo wcześniejszego zakończenia narażenia zawodowego.
Za długotrwały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający 6 miesięcy, mogące ulec poprawie.
Za stały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nierokujące poprawy.
Oceny stopnia uszczerbku na zdrowiu i jego związku z chorobą zawodową dokonuje się po zakończeniu leczenia i ewentualnej rehabilitacji.
Zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej u pracownika, inspektorowi sanitarnemu i inspektorowi pracy może dokonać:
- pracodawca zatrudniający pracownika, u którego podejrzewa się chorobę zawodową;
- lekarz, który podczas wykonywania zawodu powziął podejrzenie choroby zawodowej u pracownika.
- pracownik, który podejrzewa, że występujące u niego objawy mogą wskazywać na taką chorobę, przy czym pracownik aktualnie zatrudniony zgłasza podejrzenie za pośrednictwem lekarza sprawującego nad nim profilaktyczną opiekę zdrowotną;
- lekarz stomatolog, który podczas wykonywania zawodu powziął podejrzenie wystąpienia u pacjenta choroby zawodowej;
- lekarz weterynarii, który podczas wykonywania zawodu stwierdził u pracownika mającego kontakt z chorymi zwierzętami objawy mogące nasuwać podejrzenie choroby zawodowej.
Po zgłoszeniu podejrzenia o wystąpienie choroby zawodowej państwowy inspektor sanitarny kieruje pracownika na badanie. Lekarz bierze pod uwagę m.in.:
- wyniki badań,
- dokumentację medyczną,
- przebieg zatrudnienia,
- ocenę narażenia zawodowego.
Na podstawie tych informacji oraz wyników badania pracownika wydaje orzeczenie o rozpoznaniu choroby zawodowej bądź jej braku. Na podstawie wydanego orzeczenia inspektor sanitarny wydaje decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej lub o jej braku (od orzeczenia i od decyzji przysługuje odwołanie w ciągu 14 dni).
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 30 października 2002 r. o zaopatrzeniu z tytułu wypadków lub chorób zawodowych powstałych w szczególnych okolicznościach
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach
Ustawa z dnia 30 października 2002 r. o zaopatrzeniu z tytułu wypadków lub chorób zawodowych powstałych w szczególnych okolicznościach