Prawo do wynagrodzenia chorobowego i zasiłków mamy do końca trwania stosunku pracy. Dzieje się tak, ponieważ przez cały okres zatrudnienia jesteśmy objęci ubezpieczeniem chorobowym, nawet gdyby pracodawca zwolnił nas z obowiązku świadczenia pracy.
Świadczenia chorobowe należą się nam również w przypadku, kiedy w okresie wypowiedzenia wykorzystujemy pozostały urlop wypoczynkowy. Niezdolność do pracy potwierdzona zwolnieniem lekarskim przerywa bowiem nasz urlop w takiej sytuacji. Za czas choroby należy się wynagrodzenie chorobowe bądź zasiłek, a urlop możemy wykorzystać go później. Jeśli nie zdążymy do końca trwania umowy, pracodawca wypłaci nam ekwiwalent.
Urlopu wypoczynkowego nie przerywa fakt pobierania zasiłku opiekuńczego z tytułu sprawowania opieki nad dzieckiem lub członkiem rodziny.
Należy zaznaczyć, że w czasie usprawiedliwionej nieobecności lub w trakcie urlopu, pracodawca nie może wypowiedzieć umowy nam o pracę (za wyjątkiem ogłoszenia upadłości/likwidacji pracodawcy, bądź możliwości rozwiązania umowy bez wypowiedzenia).
Co jednak, kiedy umowa się kończy, a my dalej chorujemy? Nie oznacza to pozbawienia nas zasiłku chorobowego. Pracownik pobiera nadal od lekarza zwolnienia ZUS ZLA, na którym jako płatnika wpisuje byłego pracodawcę,
Jeżeli choroba rozpoczęła się w trakcie trwania umowy o pracę i nieprzerwanie trwa bezpośrednio po zakończeniu umowy – zwolnienie, które jest wystawione jeszcze za okres zatrudnienia pracownik dostarcza pracodawcy, a następne, przypadające na okres po ustaniu zatrudnienia przekazuje do swojego oddziału ZUS. Tam też pracodawca powinien przesłać pełną dokumentację potrzebną do wypłaty zasiłku chorobowego. Odtąd ZUS staje się zawsze płatnikiem zasiłku chorobowego i jemu należy dostarczać dalsze zwolnienia lekarskie.
Kiedy pracownik zachorował już po rozwiązaniu umowy o pracę, prawa do płatnego zwolnienia lekarskiego nabywa przy zachowaniu 2 warunków: choroba trwa nieprzerwanie minimum 30 dni i wystąpiła nie później niż w ciągu 14 dni od ustania zatrudnienia (bądź nie później niż w ciągu trzech miesięcy od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego – jeśli to choroba zakaźna, której okres wylęgania jest dłuższy niż 14 dni, lub inna, której objawy chorobowe ujawniają się po okresie dłuższym niż 14 dni od początku choroby).
Zwolnienia lekarskie również powinny być wystawione na byłego pracodawcę, ale dostarczone do ZUS przez pracownika w momencie, kiedy w sumie będą obejmować przynajmniej 30 dni niezdolności do pracy. Były pracownik musi również w takiej sytuacji pobrać z firmy wypełniony druk Z-3, który składa wraz z dokumentami do swojej jednostki ZUS.
Daniel M. złożył wypowiedzenie umowy o pracę 22 września 2009 r. Okres wypowiedzenia obejmuje 2 tygodnie i umowa rozwiąże się z dniem 10 października 2009 r. Daniel M. nie korzystał podczas zatrudnienia ze zwolnień lekarskich. Od 23 września Daniel M. wykorzystuje pozostały urlop wypoczynkowy. W dniu 25 września skręcił nogę i otrzymał zwolnienie lekarskie na okres 3 tygodni.
W związku z powyższym, od 25 września urlop Daniela M. zostaje przerwany jego niezdolnością do pracy. Od 25 września do 10 października 2009 r. należy mu się wynagrodzenie chorobowe finansowane przez pracodawcę. Natomiast od 11 października Daniel M. ma prawo do zasiłku chorobowego wypłacanego przez ZUS po ustaniu zatrudnienia.
Jeżeli po ustaniu zatrudnienia pobieramy zasiłek chorobowy, bądź inne świadczenie, możemy zarejestrować się jako osoby bezrobotne dopiero po zakończeniu pobierania tego świadczenia.
Podstawa prawna:
Kodeks pracy
Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa