Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego
Kwota zasiłku chorobowego, jaka zostanie wypłacona danej osobie w przypadku powstania niezdolności do pracy, zależy od obliczenia podstawy wymiaru zasiłku. Jest nim przeciętne miesięczne wynagrodzenie z 12 miesięcy poprzedzających miesiąc wystąpienia niezdolności do pracy. Jeśli do momentu wystąpienia niezdolności do pracy nie minął jeszcze okres 12 miesięcy pracy, do obliczenia uwzględnia się pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia.
Minimalna podstawa wymiaru zasiłku chorobowego w 2020 r.
Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego dla pracownika pełnoetatowego nie może być niższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę po odliczeniu 13,71% tego wynagrodzenia (składki na ubezpieczenie społeczne finansowane z wynagrodzenia pracownika). W 2020 r. będzie to kwota 2600 zł brutto. Odjąć od niej należy 356,46 zł. Minimalną podstawą wymiaru zasiłku chorobowego będzie więc 2243,54 zł.
Polecamy: Wynagrodzenia po 1 sierpnia 2019 r. Rozliczanie płac w praktyce
Wysokość zasiłku chorobowego
W ujęciu miesięcznym zasiłek chorobowy wynosi 80% podstawy wymiaru zasiłku. Natomiast za okres pobytu w szpitalu będzie to 70% podstawy wymiaru zasiłku, a w przypadku pracownika po 50 roku życia od 15 do 33 dnia niezdolności do pracy wynosi 80% podstawy wymiaru.
100% podstawy wymiaru zasiłku będzie przysługiwała w trzech określonych w ustawie przypadkach, jeżeli niezdolność do pracy lub niemożność wykonywania pracy:
- występuje w okresie ciąży;
- powstała wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów;
- powstała wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy.
Przy obliczaniu wysokości zasiłku chorobowego za miesiąc uważa się 30 dni.
Wysokość zasiłku chorobowego za jeden dzień nieobecności w pracy z powodu choroby wynosi 1/30 podstawy wymiaru zasiłku czyli średniego wynagrodzenia z 12 miesięcy poprzedzających wystąpienie niezdolności do pracy.
Przeciętne miesięczne wynagrodzenie oblicza się następująco: wynagrodzenie za okres 12 miesięcy (lub wszystkich pełnych miesięcy pracy, jeśli jest ich mniej niż 12) dzieli się przez liczbę miesięcy, w których wynagrodzenie to zostało osiągnięte.
Jeśli w tym okresie pracownik nie osiągnął wynagrodzenia wskutek nieobecności w pracy z przyczyn usprawiedliwionych, przy obliczeniach:
- nie uwzględnia się wynagrodzenia za miesiące z przepracowaną mniej niż połową obowiązującego go czasu pracy;
- przyjmuje się wynagrodzenie z miesięcy przepracowanych co najmniej w połowie obowiązującego pracownika czasu pracy.
Składniki wynagrodzenia, których nie wlicza się do podstawy wymiaru zasiłku
Ustalając podstawę wymiaru zasiłku chorobowego, nie bierze się pod uwagę składników wynagrodzenia, do których pracownik zachowuje prawo w okresie pobierania tego zasiłku zgodnie z postanowieniami układów zbiorowych pracy lub przepisami o wynagradzaniu, jeżeli są one wypłacane za okres pobierania tego zasiłku. Nie wlicza się do podstawy wymiaru zasiłku np. pakietów medycznych czy sportowych, nagród z okazji ślubu pracownika czy urodzenia się dziecka.
Nie uwzględnia się również składników wynagrodzenia po określonym terminie, do którego zgodnie z umową o pracę składniki te przysługują (albo na podstawie układu zbiorowego pracy czy innych przepisów o wynagradzaniu wstrzymano ich wypłaty).
Składniki wynagrodzenia, które wlicza się do podstawy wymiaru zasiłku
Premie, nagrody i inne składniki, które przysługują za miesiąc pracy zalicza się do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego w wysokości wypłaconej pracownikowi w okresie przyjętym do wyliczenia podstawy wymiaru zasiłku. Jeśli te składniki przysługują za kwartał, wlicza się je do przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kwocie odpowiadającej 1/12 sum wypłaconych pracownikowi za 4 ostatnie kwartały poprzedzające miesiąc powstania niezdolności do pracy. Natomiast w sytuacji składników przysługujących corocznie do podstawy wymiaru zasiłku uwzględnia się je w wysokości stanowiącej 1/12 kwoty wypłaconej za rok poprzedzający miesiąc powstania niezdolności do pracy.
W przypadku braku wypłaty tych składników do czasu ostatecznego sporządzenia listy wypłat zasiłków chorobowych, do obliczeń należy przyjąć składniki wypłacone za okres poprzedni.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dziennik Ustaw rok 2019 poz. 645)