Kiedy można uzyskać zasiłek chorobowy?
Ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, jeżeli podlega obowiązkowo temu ubezpieczeniu lub po upływie 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, jeżeli jest ubezpieczony dobrowolnie.
Do okresów ubezpieczenia chorobowego, wlicza się poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego. Pod warunkiem, że przerwa między nimi nie przekroczyła 30 dni lub była spowodowana urlopem wychowawczym, urlopem bezpłatnym albo odbywaniem czynnej służby wojskowej przez żołnierza niezawodowego.
Zobacz również: Jak złożyć wniosek o zasiłek chorobowy?
Określone grupy ubezpieczonych mają prawo do zasiłku chorobowego od pierwszego dnia ubezpieczenia chorobowego. Należą do nich:
• absolwenci szkół lub szkół wyższych, którzy zostali objęci ubezpieczeniem chorobowym lub przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od dnia ukończenia szkoły lub uzyskania dyplomu ukończenia studiów wyższych;
• osoby, których niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy;
• ubezpieczeni obowiązkowo, którzy mają wcześniejszy co najmniej 10-letni okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego;
• posłowie i senatorowie, którzy przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od ukończenia kadencji.
Pan Artur rozpoczął swoją pierwszą pracę po ukończeniu studiów. Jednak już po dwóch tygodniach złamał nogę, co spowodowało jego niezdolność do pracy przez prawie dwa miesiące. Obawiał się że nie otrzyma jeszcze żadnego świadczenia w związku ze złamaniem. Jego obawy były bezzasadne, bowiem absolwenci szkół wyższych, którzy rozpoczęli pracę i tym samym zostali objęci ubezpieczeniem chorobowym, w ciągu 90 dni od dnia uzyskania dyplomu ukończenia studiów wyższych mają prawo do zasiłku chorobowego już od pierwszego dnia pracy.
Zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego. Ponadto na równi z niezdolnością do pracy z powodu choroby traktuje się niemożność wykonywania pracy:
• w wyniku decyzji wydanej przez właściwy organ w związku z zakażeniem i chorobą zakaźną u ludzi;
• z powodu przebywania w stacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego w celu leczenia uzależnienia alkoholowego lub stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej w celu leczenia uzależnienia od środków odurzających lub substancji psychotropowych;
• wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów.
Zobacz również: Zasiłek chorobowy na wypowiedzeniu
Zasiłek chorobowy przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu choroby lub niemożności wykonywania pracy, nie dłużej jednak niż przez 182 dni.
Natomiast, jeśli niezdolność do pracy została spowodowana gruźlicą lub występuje w trakcie ciąży zasiłek przysługuje, nie dłużej niż przez 270 dni.
Zasiłek chorobowy przysługuje za każdy dzień niezdolności do pracy, nie wyłączając dni wolnych od pracy.
Wysokość zasiłku chorobowego
Zasiłek chorobowy wynosi 80 proc. podstawy wymiaru zasiłku. Miesięczny zasiłek chorobowy, za okres pobytu w szpitalu wynosi 70 proc. podstawy wymiaru zasiłku.
Natomiast zasiłek chorobowy wynosi 100 proc. podstawy wymiaru zasiłku, jeżeli niezdolność do pracy lub niemożność wykonywania pracy:
• przypada w okresie ciąży;
• powstała wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów;
• powstała wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy.
Zobacz również: Co warto wiedzieć o zaświadczeniu lekarskim?
Kiedy nie przysługuje zasiłek chorobowy?
Zasiłek chorobowy nie przysługuje:
• za okresy niezdolności do pracy, w których ubezpieczony na zachowuje prawo do wynagrodzenia;
• za okresy niezdolności do pracy przypadającej w czasie urlopu bezpłatnego, urlopu wychowawczego, tymczasowego aresztowania lub odbywania kary pozbawienia wolności;
• za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli osoba niezdolna do pracy: ma ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy; kontynuuje działalność zarobkową lub podjęła działalność zarobkową stanowiącą tytuł do objęcia obowiązkowo lub dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym albo zapewniającą prawo do świadczeń za okres niezdolności do pracy z powodu choroby, nie nabyła prawa do zasiłku w czasie ubezpieczenia, jest uprawniona do zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego lub nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego lub podlega obowiązkowo ubezpieczeniu społecznemu rolników;
Zobacz również serwis: Zasiłki
• za okres niezdolności do pracy po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli ubezpieczenie to ustało po wyczerpaniu prawa do zasiłku chorobowego;
• ubezpieczonemu za cały okres niezdolności do pracy, jeżeli niezdolność ta spowodowana została w wyniku umyślnego przestępstwa lub wykroczenia popełnionego przez tego ubezpieczonego (okoliczności te stwierdza się na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu);
• ubezpieczonemu, odsuniętemu od pracy z powodu podejrzenia o nosicielstwo zarazków choroby zakaźnej, ubezpieczony, który nie podjął proponowanej mu przez pracodawcę innej pracy niezabronionej takim osobom, odpowiadającej jego kwalifikacjom zawodowym lub którą może wykonywać po uprzednim przeszkoleniu;
• ubezpieczonemu, którego niezdolność do pracy spowodowana została nadużyciem alkoholu (w tym przypadku zasiłek chorobowy nie przysługuje za okres pierwszych 5 dni tej niezdolności);
• ubezpieczonemu wykonującemu w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystującemu zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia;
• w przypadku, gdy zaświadczenie lekarskie zostało sfałszowane.
Podstawa prawna: Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. Nr 60, poz. 636)