Jak wypłaca się zasiłki
Zasiłki z tytułu choroby lub macierzyństwa, czyli zasiłek chorobowy, macierzyński, czy zasiłek opiekuńczy wypłaca płatnik składek na ubezpieczenie.
Zobacz także: W jaki sposób wypłaca się zasiłki
Zasiłki dla różnych grup pracowników
Praca tymczasowa to zatrudnienie pracownika przez agencję pracy tymczasowej, w sytuacji, kiedy pracownik swoje obowiązki wykonuje u pracodawcy użytkownika. Zasadą jest, że pracodawca wypłaca zasiłki z ubezpieczenia, gdy zgłasza do tego ubezpieczenia powyżej 20 ubezpieczonych. W innych przypadkach świadczenie wypłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
Zasadą jest, że podstawa wymiaru świadczeń z tytułu choroby i macierzyństwa jest ustalana na podstawie wynagrodzenia za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających czas choroby. Jednak pracownicy tymczasowi są z reguły zatrudniani na krótsze okresy. W związku z tym przy ustalaniu jego podstawy wymiaru świadczeń z tytułu choroby sumuje się wynagrodzenie wypłacone z tytułu każdej z umów, również wykonywanych na rzecz rożnych pracodawców-użytkowników.
Zobacz także: Podstawa wymiaru zasiłków przysługujących pracownikom tymczasowym
Młodociany to osoba, która ukończyła 16 lat, a nie przekroczyła 18 lat. Młodych pracownik może być zatrudniony na podstawie umowy o pracę w celu nauki i przygotowania zawodowego albo do wykonywania prac lekkich.
Wysokość świadczeń chorobowych młodocianych pracowników w okresie nauki zawodu oblicza się zasiłki w sposób właściwy pracownikom.
Zobacz także: Jak ustalana jest wysokość zasiłków dla pracujących młodocianych
Pracownik zatrudniony co najmniej 6 miesięcy ma prawo do urlopu wychowawczego w celu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem. Pracodawca ma obowiązek dopuścić pracownika do pracy po zakończeniu urlopu wychowawczego na dotychczasowe stanowisko. Jeśli jest to niemożliwe, na stanowisko równorzędne z zajmowanym przed rozpoczęciem urlopu lub na inne stanowisko odpowiadające kwalifikacjom zawodowym pracownika.
Pracownik ma prawo także do urlopu bezpłatnego. Urlop ten jest okresem, w którym pracownik pozostaje w stosunku pracy, ale nie jest zobowiązany do jej świadczenia. Pracownik, który skorzystał z urlopu bezpłatnego po jego wykorzystaniu ma prawo do powrotu do pracy. Co ważne pracodawca nie może odmówić przyjęcia pracownika do pracy.
W jaki sposób wypłacane są ewentualne zasiłki po powrocie z tych urlopów. Prawo do zasiłku opiekuńczego, macierzyńskiego oraz zasiłku chorobowego przysługuje od pierwszego dnia po powrocie z urlopu wychowawczego lub bezpłatnego.
Zobacz także: Czy i w jakiej wysokości przysługuje zasiłek po urlopie wychowawczym lub bezpłatnym
Zasiłki z Unii Europejskiej
Prawo do zasiłków z tytułu choroby lub macierzyństwa zależy od tego, czy osoba, która ubiega się o zasiłek podlega polskiemu ustawodawstwu a zamieszkuje w innym państwie, czy też ubiega się o zasiłek w Polsce, a podlega ustawodawstwu innego państwa członkowskiego. W pierwszym przypadku rozpoczęcie starania się o zasiłek zaczyna się od tego, iż w terminie trzech dni od powstania niezdolności do pracy należy powiadomić o tym fakcie zagraniczną instytucję ubezpieczeniową i dostarczyć zaświadczenie wydane przez lekarza leczącego. W drugim przypadku nabycie prawa do świadczenia w razie choroby lub macierzyństwa z instytucji właściwej tego państwa członkowskiego, następuje na podstawie ustawodawstwa obowiązującego w tym kraju.
Przyznanie świadczeń z tytułu choroby lub macierzyństwa nie musi być wypłacane w kraju, który jest zobowiązany do wypłaty. W przypadku, kiedy osoba zamieszkuje w danym państwie, a prawo do zasiłku ma w innym państwie, może wystąpić o przekazywanie świadczenia zgodnie z swoim miejscem pobytu.
Zobacz także: Jak ubiegać się o zasiłek z Unii
Zobacz także: Jakie mamy prawo do świadczeń na wypadek choroby i macierzyństwa na terenie Unii
Zobacz także: Jak ustala się podstawę wymiaru zasiłków pracownikom wykonującym pracę za granicą
Nienależnie pobrane zasiłki
Do sytuacji nienależnego pobrania świadczeń może dojść w dwóch przypadkach. Po pierwsze w razie, gdy świadczenie przyznane lub wypłacone jest na podstawie nieprawdziwych lub fałszywych dokumentów lub w przypadku świadomego wprowadzenia w błąd organu wypłacającego świadczenia przez osobę pobierającą świadczenia. Po drugie z nienależnie pobranymi świadczeniami mamy do czynienia, gdy świadczenia wypłacone pomimo zaistnienia okoliczności powodujących ustanie prawa do świadczeń albo wstrzymanie ich wypłaty w całości lub w części.
W obu przypadkach osoba, która pobrała nienależne świadczenie ma obowiązek zwrócić je. W przypadku, gdy osoba nie pobiera już świadczeń, zwrot ich nastąpi w postępowaniu egzekucyjnym. Zaś, gdy osoba pobiera świadczenia kwoty nienależnie pobranych świadczeń, zostaną potrącone z bieżąco przysługujących świadczeń.
Zobacz także: Zwrot nienależnie pobranych świadczeń