Kiedy wynagrodzenie jest uzupełniane?
Uzupełnia się wynagrodzenie osiągnięte w miesiącach, w których pracownikowi obniżono uposażenie z przyczyn usprawiedliwionych, a także w przypadku, gdy niezdolność do pracy powstała w pierwszym kalendarzowym miesiącu zatrudnienia. Dni urlopu wypoczynkowego i inne dni nieobecności w pracy, za które pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, traktuje się jak dni przepracowane.
Jeżeli pracownik nie uzyskał pełnego wynagrodzenia z powodu nieobecności w pracy z przyczyn nieusprawiedliwionych, do podstawy wymiaru zasiłku przyjmuje się wynagrodzenie osiągnięte w tym miesiącu, bez uzupełnienia jego wysokości za dni nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy. Przy uzupełnianiu wynagrodzenia, w liczbie dni, którą pracownik był obowiązany przepracować, nie uwzględnia się wtedy dni nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy.
Zobacz również: Wynagrodzenie za czas niewykonywania pracy
Metoda uzupełnienia zależy od tego, czy pracownik otrzymuje wynagrodzenie w stałej miesięcznej wysokości, czy otrzymuje wynagrodzenie zmienne.
Wynagrodzenie stałe a zmienne
Przy stałym wynagrodzeniu miesięcznym, uzupełniamy je poprzez uwzględnienie uposażenia określonego w umowie o pracę. A więc przyjmujemy do podstawy zasiłku pełny miesięczny przychód pracownika pomniejszony o składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika. Wynagrodzenie określone w stawce godzinowej traktuje się jak wynagrodzenie stałe.
Anna T. jest zatrudniona od 1 sierpnia 2010r. za wynagrodzeniem stałym, w kwocie 3500 zł. Była chora w okresie od 27 do 31 sierpnia i za ten miesiąc uzyskała przychód po potrąceniu składek społecznych w wysokości 2617 zł. Przysługuje jej zasiłek chorobowy, do podstawy którego powinno być przyjęte wynagrodzenie za sierpień, ale po uzupełnieniu. A więc należy przyjąć przychód za pełny miesiąc, po potrąceniu składek społecznych, czyli 3020,15 zł (3500 zł - 479,85 zł).
Przy wynagrodzeniu zmiennym, do podstawy wymiaru zasiłku należy przyjąć wynagrodzenie uzupełnione do kwoty, jaką pracownik otrzymałby, gdyby przepracował pełny miesiąc.
Jeżeli niezdolność do pracy powstała w pierwszym kalendarzowym miesiącu zatrudnienia, sposób uzupełnienia wynagrodzenia zależy od tego, czy pracownik osiągnął w tym miesiącu wynagrodzenie, czy też nie. A wiec odpowiednio:
- kiedy pracownik przepracował choćby jeden dzień, za który otrzymał wynagrodzenie - należy podzielić kwotę uzyskanego wynagrodzenia (po potrąceniu składek społecznych) przez liczbę dni roboczych, za które ono przysługiwało, następnie pomnożyć przez liczbę dni roboczych do przepracowania w tym miesiącu,
- kiedy pracownik stał się niezdolny do pracy w ciągu pierwszego kalendarzowego miesiąca zatrudnienia i nie osiągnął żadnego wynagrodzenia, do podstawy wymiaru zasiłku przyjmuje się kwotę przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia wypłaconego za ten miesiąc pracownikom zatrudnionym na takim samym lub podobnym stanowisku pracy u pracodawcy, u którego przysługuje zasiłek chorobowy.
Jeżeli pracownik otrzymuje wynagrodzenie złożone ze stałych i zmiennych składników, podlegających uzupełnianiu, a w miesiącu, który wymaga uzupełnienia, pracownik otrzymał także wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy, wówczas całość wynagrodzenia, w tym także składniki stałe, należy przy uzupełnianiu potraktować jako składniki zmienne.
Uzupełnienie wynagrodzenia polega wtedy na zsumowaniu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy z wynagrodzeniem za pracę (składnik stały i zmienny). Cały wynagrodzenie uzyskane w tym miesiącu dzielimy przez łączną liczbę dni pracy i urlopu wypoczynkowego, a następnie mnożymy przez liczbę dni, które pracownik obowiązany był przepracować w danym miesiącu.
Zobacz również serwis: Wypłata zasiłków
Tak więc przy uzupełnianiu wynagrodzenia zmiennego kierujemy się liczbą dni, jakie przepracował zatrudniony, i liczbą dni, jakie winien przepracować.
Wyjątkiem od tej zasady są pracownicy, którzy otrzymują honoraria. Dla nich, przy ustalaniu wynagrodzenia miesięcznego, jakie osiągnęliby, gdyby przepracowali cały miesiąc, ustala się przyjmując, że liczba dni, które pracownik był zobowiązany przepracować jest równa pełnej liczbie dni kalendarzowych miesiąca (chyba, że to pracodawca wyraźnie określi inną liczbę dni, którą pracownik był zobowiązany przepracować w danym miesiącu – wtedy przyjmujemy tę liczbę dni).
Podstawa prawna
Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2005 r. nr 31, poz. 267 z poźn. zm.)