Tyle gminę kosztuje trzy lata upierania się przy odmowie uznania stałej opieki nad staruszkiem 86 lat. Około 55 000 zł (niestety bez prawa do odsetek ustawowych). Procesy przed WSA i NSA trwały tak długo, że skumulowała się znaczna kwota zaległego świadczenia pielęgnacyjnego. MOPS i SKO uznały, że staruszek nie wymaga opieki (stałej) bo potrafi przejść z pokoju do pokoju. I da radę zrobić sobie herbatę. NSA miał inne zdanie.
Polecamy artykuł o wysokości świadczenia pielęgnacyjnego w 2025 r.:
Świadczenie pielęgnacyjne na przestrzeni ostatnich lat:
Niepotrzebny spór przed NSA i świadczenie pielęgnacyjne kumuluje się do 55 000 zł
1) w 2024 r. - 2998 zł miesięcznie,
2) w 2023 r. - miesięcznie 2458,00 zł. rocznie 29 496 zł,
3) w 2022 r. - miesięcznie 2119,00 zł, rocznie 25 428 zł,
Jak skumulujemy świadczenia za kilka lat otrzymamy kwoty rzędu 55 000 zł (obliczenia szacunkowe - nie znamy pełnych akt sprawy).
Nieporadność starszej osoby uzasadnia niemożność pracy opiekuna = świadczenie pielęgnacyjne 2988 zł
Jaki był stan zdrowia osoby, której odmówiono świadczenia pielęgnacyjnego? (ściślej odmówiono córce opiekującej się ojcem).
Sąd ustalił: "Z odpowiedzi na skargę kasacyjną oraz z załączonej do niej dokumentacji medycznej wynika, że chory przewlekle ojciec skarżącej ze względu na stan zdrowia wymaga całodobowej opieki osób drugich. W zaświadczeniu Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w S. z dnia 20 kwietnia 2023r. wskazano, że ze względu na starość, cukrzycę leczoną insuliną, częste niedocukrzenia z zasłabnięciami (wielokrotne interwencje Pogotowia Ratunkowego), miażdżycę tętnic kończyn dolnych utrudniającą chodzenie (podano, że pacjent ma wskazania do lecenia zabiegowego), zaburzenia pamięci, ojciec skarżącej wymaga stałej opieki, nadzoru w stosowaniu leków, pomocy w czynnościach codziennych. Z kolei z kopii wywiadu środowiskowego z dnia 20 kwietnia 2023 r. – dołączonego do odpowiedzi na skargę kasacyjną – wynika, że ostatnio stan zdrowia ojca skarżącej znacznie się pogorszył. Wskazano, że jest on osobą leżącą, poruszającą się po domu jedynie przy pomocy córki. Ponadto, potrzebuje pomocy w utrzymaniu higieny osobistej i korzystaniu z toalety. Wymaga też nakarmienia posiłkiem, nie jest w stanie sam się ubrać."
Co twierdziła gmina - odmowa świadczenia pielęgnacyjnego 2119 zł, 2458 zł, 2988 zł
Gmina uważała, że ma prawo zbadać, czy starszy mężczyzna (86 lat w momencie rozstrzygnięcia NSA, 82 lata na początku sporu) jest ciężko chory, czy nie. Zdumiewa przy tym, że zostały zignorowane zapisy orzeczenia o niepełnosprawności, które kwalifikowało starca jako osobę niesamodzielną. Córka zdaniem urzędników tylko umawiała dla ojca wizyty u lekarza, kupowała i podawała leki. Zajmowały ją także: pranie, sprzątanie, gotowanie, zmiana bielizny pościelowej (czyli czynności incydentalne, które nie uzasadniają przyznania świadczenia pielęgnacyjnego).