Pracownikowi niezdolnemu do pracy po wyczerpaniu zasiłku chorobowego, jeśli dalsze leczenie lub rehabilitacja rokują odzyskanie zdolności do pracy, przysługuje świadczenie rehabilitacyjne. Pracownik, któremu przyznano świadczenie rehabilitacyjne od grudnia 2012 r. na 12 miesięcy, podjął pracę w innym miejscu. Pracodawca w styczniu 2013 r. przeprowadził kontrolę domową. Okazało się, że osoba pobierająca świadczenie rehabilitacyjne wykonywała w tym momencie pracę. Co dzieje się w przypadku stwierdzenia, że pracownik pobierający świadczenie rehabilitacyjne podjął w innym miejscu pracę zarobkową?
Zobacz także: Jak można stracić świadczenie rehabilitacyjne?
Świadczenie rehabilitacyjne
Na podstawie art. 18 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy. Przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy. O powyższych okolicznościach orzeka lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Zadaj pytanie: Forum - Praca
Utrata prawa do świadczenia rehabilitacyjnego
Zgodnie z art. 17 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia. Art. 22 ustawy stanowi, że przepis ten stosuje się odpowiednio do świadczenia rehabilitacyjnego. Odpowiednie stosowanie polega na tym, iż pracownik nie traci prawa do świadczenia rehabilitacyjnego za cały okres, na który zostało przyznane (jak w przypadku zasiłku chorobowego), lecz za miesiąc, w którym stwierdzono niezgodne z celem wykorzystanie świadczenia. Pracownik utraci prawo do świadczenia za cały miesiąc kalendarzowy (styczeń).
W przypadku zasiłku chorobowego utrata do niego prawa obejmuje cały okres niezdolności do pracy orzeczony w zaświadczeniu lekarskim (jedno zaświadczenie ZUS ZLA). Inaczej jest w przypadku świadczenia rehabilitacyjnego. Pracownik traci prawo do świadczenia za miesiąc kalendarzowy, w którym stwierdzono nieprawidłowość w jego wykorzystywaniu, a nie za cały okres, na który zostało przyznane. Świadczenie rehabilitacyjne można przyznać nawet na 12 miesięcy. Gdyby stwierdzenie wykorzystywania go niezgodnie z celem powodowało utratę prawa za cały rok, pracownik zostałby na długo pozbawiony środków do życia.
Polecamy również serwis: Zasiłek chorobowy
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2010 Nr 77, poz. 512 z późn. zm.)
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 lipca 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu kontroli prawidłowości wykorzystywania zwolnień lekarskich od pracy oraz formalnej kontroli zaświadczeń lekarskich (Dz.U. z 1999 Nr 65, poz. 743)