Zasiłek chorobowy przysługuje z ubezpieczenia chorobowego, osobie, która jest niezdolna do pracy z powodu choroby albo nie może wykonywać pracy wskutek:
- poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów,
- przebywania w stacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego
- leczenia uzależnienia alkoholowego, stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej,
- leczenia uzależnienia od środków odurzających lub substancji psychotropowych,
- decyzji wydanej przez właściwy organ albo uprawniony podmiot na podstawie przepisów o chorobach zakaźnych i zakażeniach.
Natomiast zasiłek chorobowy wypłacany jest z ubezpieczenia wypadkowego, osobie, której niezdolność do pracy spowodowana została:
- wypadkiem przy pracy,
- chorobą zawodową.
Zasiłek chorobowy przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu choroby lub niemożności wykonywania pracy, nie dłużej jednak niż przez 182 dni, a w przypadku gruźlicy przez 270 dni.
Zasiłek chorobowy wynosi: 80 proc. wynagrodzenia lub przychodu stanowiącego podstawę jego wymiaru. Za okres pobytu w szpitalu zasiłek przysługuje w wysokości 70 proc. podstawy wymiaru.
Jeżeli przyczyną niezdolności do pracy jest:
- wypadek w drodze do pracy lub z pracy
- niezdolność przypada na okres ciąży,
- niezdolność powstała wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów albo zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów
zasiłek chorobowy przysługuje w wysokości 100 proc. podstawy wymiaru (także za okres pobytu w szpitalu).
Zasadą jest, że podstawę wymiaru zasiłku dla pracownika stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wpłacone za okres 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy.
Pracownik, który zachoruje i nie może z tego powodu stawić się w pracy, musi zawiadomić pracodawcę o przyczynie oraz o przewidywanym okresie nieobecności w pracy.