Kogo obowiązuje tajemnica wynagrodzenia?
Na mocy Kodeksu pracy, pracodawca ma bezwzględny nakaz szanowania godności i innych dóbr osobistych pracownika, zaś pracownicy mają równe prawa z tytułu jednakowego wypełniania takich samych obowiązków, przy czym podstawowym obowiązkiem pracodawcy jest przeciwdziałanie dyskryminacji w zatrudnienia. Bezsporne jest, iż dyskryminacją w zatrudnieniu byłoby przyznawanie różnego wynagrodzenia pracownikom, mimo wypełniania przez nich takich samych obowiązków. Mielibyśmy wówczas do czynienia z dyskryminacją płacową.
Dzięki komunikacji między pracownikami, mogą oni weryfikować, czy w zakładzie pracy, w którym wypełniają swoje pracownicze obowiązki, nie dochodzi do dyskryminacji w zatrudnieniu. W praktyce zaobserwować można tendencję pracodawców do wprowadzania do umów o pracę klauzul poufności wynagrodzeń, co motywowane jest najczęściej tym, iż informacje takie stanowią dane o wartości gospodarczej dla firmy. Przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności.
Nie można stwierdzić, iż wysokość wynagrodzenia jest informacją techniczną, technologiczną czy organizacyjną. Może być natomiast inną informacją posiadającą wartość gospodarczą, jednak wprowadzanie do umów o pracę klauzul poufności wynagrodzenia jest legalnym „niezbędnym działaniem podjętym w celu zachowania poufności tajemnicy przedsiębiorstwa”.
Polecamy serwis: Praca
Dane osobowe pracownika
Mając na uwadze ochronę danych osobowym, należy zaznaczyć, że pracodawca jest administratorem danych w rozumieniu ustawy o ochronie danych osobowych, a ujawniając dane osobowe pracownika naraża się na odpowiedzialność karną. Kto bowiem administrując zbiorem danych osobowych udostępnia je, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Oczywiste jest, że w niektórych przypadkach pracodawca jest wręcz zobowiązany do ujawniana danych osobowych oraz wysokości wynagrodzenia. Dzieje się tak na przykład w przypadku opłacania za pracownika składek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Ujawnienie informacji o wysokości wynagrodzenia pracownika przez pracodawcę stanowi również naruszenie dóbr osobistych i rodzi odpowiedzialność odszkodowawczą na mocy przepisów kodeksu cywilnego. Samo wprowadzenie obowiązku zachowania w tajemnicy wynagrodzenia, jest ingerencją w dobra osobiste człowieka, widać tu bowiem wyraźne ograniczenie pracownika, tymczasem dóbr osobistych człowieka w żadnym stosunku międzyludzkim ograniczać nie można.
Zobacz również: Poszanowanie dóbr osobistych pracownika
Warto zwrócić również uwagę na przepis kodeksu pracy, który stanowi iż postanowienia umów o prace mniej korzystne niż przepisy kodeksu pracy są nieważne. W związku z faktem, iż w kodeksie pracy, nie ma przepisu zabraniającego pracownikom ujawniania wysokości o swoim wynagrodzeniu, a zapis taki ograniczałby ich w ich dobrach osobistych, postanowienia umowne ustanawiające tajemnicę wynagrodzenia w stosunku do nich są nieważne.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. kodeks pracy;
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny;
Ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.