Tak. Mimo że pracownik nie udokumentował kosztów podróży, należy wypłacić mu świadczenia delegacyjne w postaci diety, ryczałtów na jazdy lokalne i tzw. ryczałtu dojazdowego oraz ryczałtu noclegowego.
Zobacz serwis: Czas pracy
Jeżeli pracownik nie przedstawił dokumentów potwierdzających wydatki ani nie złożył oświadczenia o poniesionych wydatkach i przyczynach braku możliwości ich udokumentowania na podstawie § 5 ust. 2 rozporządzenia w sprawie podróży służbowych (np. z powodu zgubienia rachunku za nocleg), to świadczenia powinny zostać wypłacone w sposób ryczałtowy, określony w tym rozporządzeniu. Ryczałty nie muszą być dokumentowane, co oznacza, że pracownik nie jest zobowiązany do przedstawienia dokumentów potwierdzających poniesione koszty i ich wysokość. Na żądanie pracodawcy pracownik składa oświadczenie o okolicznościach mających wpływ na prawo do ryczałtów (§ 5 ust. 3 rozporządzenia w sprawie podróży służbowych), które obejmuje ewentualne informacje powodujące brak prawa do ryczałtowych świadczeń. Nie można jednak wymagać podania uzasadnienia dla niezłożenia dokumentów potwierdzających świadczenia określone ryczałtowo. Pobranie oświadczenia od pracownika umożliwia prawidłowe, dokonane na podstawie rzeczywistych sytuacji, rozliczenie:
- diet (zapewnienie wyżywienia całodziennego lub częściowego, kwestie wyżywienia w cenie noclegu, godzina przekroczenia granicy przy delegacji zagranicznej),
- prawa do świadczeń noclegowych (np. zapewnienie bezpłatnego noclegu przez instytucję zagraniczną, do której pojechał pracownik),
- ryczałtów na przejazdy lokalne (pracownik ponosił lub nie ponosił kosztów tych przejazdów, np. hotel zapewnił transfer z lotniska),
- koszty przejazdów (np. prawo do ulgowych przejazdów).
Wiele świadczeń delegacyjnych wyrażonych jest ryczałtowo. Dotyczy to kosztów jazd i dojazdów lokalnych, kosztów noclegowych (gdy pracownik nie przedstawił dokumentów - rachunek, faktura - potwierdzających poniesiony na nocleg wydatek). Ryczałtowy charakter ma również dieta, gdyż jej wysokość jest wyrażona w kwocie określonej z góry.
Zasadą jest, że pracownik otrzymuje świadczenia z tytułu podróży służbowych w postaci diet oraz zwrotu kosztów przejazdów, dojazdów środkami komunikacji miejscowej (przy czym w delegacji krajowej jest to jeden ryczałt, w delegacji zagranicznej dwa ryczałty), noclegów.
Ryczałt nie przysługuje, gdy pracownik nie ponosi kosztów, na pokrycie których ryczałt ten jest przewidziany, jeżeli brak ponoszenia tych kosztów powiązany jest z pracodawcą (np. pracodawca wynajmuje w danej miejscowości mieszkanie, gdzie pracownicy mają zapewnione noclegi; strona zagraniczna zaprasza pracownika do skorzystania z pokoju noclegowego, którym dysponuje). Poszczególne ryczałty nie przysługują również w sytuacjach, które wskazują przepisy rozporządzenia w sprawie podróży służbowych odnoszące się do tych ryczałtów (§ 7 ust. 3-5, § 8 ust. 3-5, § 9 ust. 2-3, § 14, § 15, § 16 ust. 2-4, § 17 ust. 4 tego rozporządzenia).
W art. 775 Kodeksu pracy i rozporządzeniu wykonawczym wydanym na jego podstawie ustawodawca nie uzależnił wypłaty ryczałtu za noclegi od przedstawienia dowodów, że koszty te pracownik rzeczywiście poniósł (wyrok SN z 19 lutego 2007 r., I PK 232/06).
Podstawa prawna:
• § 5 ust. 2-3, § 7 ust. 3-5, § 8 ust. 3-5, § 9 ust. 2-3, § 14, § 15, § 16 ust. 2-4, § 17 ust. 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej - Dz.U. z 2013 r., poz. 167