Niezależnie od premii przysługuje Państwu rekompensata za przepracowane godziny nadliczbowe. Rekompensata ta może nastąpić zarówno przez oddanie czasu wolnego, jak i przez wypłatę dodatku.
Premia, którą otrzymują pracownicy działu księgowości, niezależnie od tego, czy okoliczności jej wypłaty zostały uregulowane w przepisach wewnątrzzakładowych, czy też jej przyznanie co roku następuje na podstawie doraźnej decyzji pracodawcy, nie może zrekompensować pracy w godzinach nadliczbowych. Pracę nadliczbową rekompensuje się tylko w sposób wskazany w przepisach, a więc czasem wolnym lub stosownym dodatkiem.
Pracodawca nie może zastąpić wypłaty dodatku lub oddania czasu wolnego za pracę w godzinach nadliczbowych premią lub nagrodą.
Ewentualny zapis regulaminu wynagradzania wyłączający prawo pracowników, którzy otrzymali premię, do należności z tytułu przepracowanych godzin nadliczbowych jest nieważny.
Zobacz serwis: Czas pracy
Za pracę w godzinach nadliczbowych zawsze przysługuje tzw. normalne wynagrodzenie. Nie jest ono rekompensatą, lecz należnością za dodatkowe godziny pracy, jaką jest praca w godzinach nadliczbowych. Za normalne wynagrodzenie należy uznać takie wynagrodzenie, które pracownik otrzymuje stale i systematycznie. Będzie nim zarówno wynagrodzenie zasadnicze, jak i inne składniki wynagrodzenia stale wypłacane pracownikowi, np. dodatek stażowy. Za każdą godzinę pracy ponad normę mają Państwo prawo do godzinowej stawki normalnego wynagrodzenia. Stawkę godzinową normalnego wynagrodzenia oblicza się, dzieląc stałe pobory pracownika (w sektorze prywatnym będzie to najczęściej jego pensja) przez nominalną liczbę godzin przypadającą do przepracowania w danym miesiącu.
W styczniu 2015 r. pracownik zatrudniony na pełny etat powinien przepracować 160 godzin. Stawka godzinowa normalnego wynagrodzenia dla pracownika zarabiającego 3000 zł miesięcznie w styczniu br. wyniesie: 3000 zł: 160 godz. = 18,75 zł.
Za pracę ponad normę przysługuje dodatek za godziny nadliczbowe lub czas wolny. Rekompensata dodatkiem uzależniona jest m.in. od tego, w jakim dniu była świadczona praca (np. po godzinach w zwykłym dniu pracy, w sobotę, w niedzielę).
Rekompensata czasem wolnym pozbawia pracownika prawa do dodatku. Otrzyma on jedynie normalne wynagrodzenie za czas przepracowany w nadgodzinach.
Jeżeli z wnioskiem o czas wolny występuje pracownik, to pracodawca udziela mu go tyle samo, ile pracownik przepracował w godzinach nadliczbowych. Termin udzielenia tego czasu wolnego nie jest ograniczony do końca okresu rozliczeniowego, w którym praca nadliczbowa miała miejsce. Natomiast jeżeli pracodawca jest inicjatorem udzielenia pracownikowi czasu wolnego, to musi go udzielić w wymiarze o połowę wyższym, niż zajęły nadgodziny, np. za 3 godziny nadliczbowe z inicjatywy pracodawcy pracownik dostanie 4,5 godziny wolnego. W tym przypadku rekompensata czasem wolnym musi nastąpić do końca okresu rozliczeniowego.
Zobacz serwis: Prawa pracownika
Za pracę w dniu wolnym wynikającym z przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy (w większości firm jest to sobota) przysługuje inny dzień wolny. Nie ma tu znaczenia, jak długo praca była wykonywana.
Księgowy został wezwany do pracy na 2 godziny w sobotę. Przysługuje mu w zamian cały dzień wolny, a jego miesięczne wynagrodzenie nie może ulec obniżeniu.
Normalne wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych nie będzie przysługiwało pracownikom zarządzającym w imieniu pracodawcy zakładem pracy i kierownikom wyodrębnionych komórek organizacyjnych. Osoby te nie mają także prawa do dodatku z tytułu pracy nadliczbowej. Przysługuje im za to w zamian za tę pracę czas wolny. Mają także zagwarantowane w okresie rozliczeniowym zrównoważenie niezapewnienia im odpoczynku dobowego (art. 132 § 3 Kodeksu pracy).
Podstawa prawna:
- art. 128 § 2 pkt 2, art. 132 § 2 pkt 1, § 3, art. 1511 § 1-3, art. 1512-1514 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy - j.t. Dz.U. z 2014 r., poz.1502; ost.zm. Dz.U. z 2014 r., poz. 1662
- § 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy - Dz.U. Nr 62, poz. 289; ost.zm. Dz.U. z 2003 r. Nr 230, poz. 2292