Konstrukcja wskazanego wykroczenia jest dość oczywista i logiczna. Przedmiotem ochrony we wskazanym przepisie jest bezpieczeństwo osób znajdujących się w pojeździe mechanicznym będącym w ruchu. Wiadomą rzeczą jest, iż obrzucenie takiego pojazdu kamieniami lub innymi przedmiotami może sprowadzić niebezpieczeństwo na kierowcę lub pasażerów.
Pod pojęciem pojazdu mechanicznego należy rozumieć pojazdy zaopatrzone w poruszający je silnik (np. samochody osobowe i ciężarowe, motocykle, traktory, kombajny, lokomotywy, samoloty, helikoptery, statki wodne), jak również pojazdy szynowe zasilane z trakcji elektrycznej (trolejbusy, tramwaje).
Zobacz: Postępowanie wykroczeniowe
Należy zwrócić uwagę na fakt, iż ustawodawca nie ogranicza miejsca poruszania się takiego pojazdu, co oznacza, iż zakaz płynący ze wskazanego przepisu dotyczy również pojazdów poruszających się po drogach leśnych lub prywatnych.
Wskazane wykroczenie można popełnić naturalnie tylko umyślnie i może ono być popełnione przez każdą osobę (jest to tzw. wykroczenie powszechne). Dodatkowo wymaga podkreślenia, że ustawodawca nie uzależnia odpowiedzialności sprawcy za wywołanie jakiegoś skutku jego działaniem, a za sam fakt działania, co sprawia, iż wykroczenie to jest tzw. wykroczeniem formalnym.
Jeżeli A będzie próbował obrzucić jadący samochód kamieniami, lecz nie trafi w niego, to odpowiada za sam fakt wykonania rzutu, a nie za jego efekt.
Należy wskazać, iż odpowiedzialność sprawcy może być jeszcze surowsza w razie gdyby trafił on w pojazd i go zniszczył (bo wówczas będzie odpowiadać również za wykroczenie zniszczenia mienia, a jeśli szkoda była większa niż 250 zł – również za przestępstwo niszczenia mienia).Należy również pamiętać, iż samo ukaranie za wykroczenie nie wyłącza roszczeń cywilnych danej osoby związanej z poniesioną szkodą lub uszczerbkiem na zdrowiu doznanym wskutek działań sprawcy.
Zobacz serwis: Wykroczenia