Opisana wyżej przesłanka stosowania tymczasowego aresztowania ujęta została przez ustawodawcę w art. 258 § 3 Kodeksu postępowania karnego
Areszt na wskazanej podstawie nazywa się “aresztem prewencyjnym”. Chodzi naturalnie o ochronę potencjalnych pokrzywdzonych, czy też generalnie społeczeństwa przed nowymi przestępstwami danej osoby.
Warunkiem zastosowania aresztu na omawianej podstawie jest to, aby:
- oskarżonemu (lub podejrzanemu) zarzucono popełnienie umyślnej zbrodni lub występku (czyli ogólnie – popełnienie przestępstwa umyślnego)
- zachodząca obawa, że oskarżony (lub podejrzany) popełni przestępstwo przeciwko życiu, zdrowiu lub bezpieczeństwu powszechnemu. Obawa ta jest szczególnie aktualna jeżeli dana osoba groziła popełnieniem takiego przestępstwa.
Zobacz: Jaka jest procedura stosowania tymczasowego aresztowania?
Tomasz Z. jest zatrzymany za pobicie żony. W momencie jego zatrzymania i wyprowadzania krzyczy do żony, iż jak tylko wróci to “połamie nie tylko ją, ale też jej bękarta”. Groźbę tę odnotowują policjanci. Ryzyko popełnienia tego przestępstwa jest duże.
Dodatkowo trzeba wskazać, iż warunkiem stosowania aresztu tymczasowego na omawianej podstawie jest to, aby odnośnie czynu zarzucanego oskarżonemu/podejrzanemu – jego popełnienie było wysoce prawdopodobne (czyli musi istnieć ogólna przesłanka w postaci wysokiego prawdopodobieństwa popełnienia przez oskarżonego/podejrzanego czynu).
Warunek powyższy określa art. 249 § 1 KPK.
Zobacz serwis: Więziennictwo