Banki w sprawach frankowych często posługują się argumentacją mającą na celu zakwestionowanie statusu strony powodowej jako konsumenta i tym samym odmówienie jej ochrony z art. 3851 k.c. Taktyka ta stosowana jest zwłaszcza w przypadku osób prowadzących w dacie zawarcia umowy kredytu działalność gospodarczą, w szczególności zaś, gdy działalność została zarejestrowana na kredytowanej nieruchomości lub jest częściowo na niej wykonywana. Argumentację banków w powyższym zakresie, w świetle dotychczasowego orzecznictwa, należy uznać za niezasadną.