Zgodnie z powołanym przepisem bieg przedawnienia nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu:
1) co do roszczeń, które przysługują dzieciom przeciwko rodzicom - przez czas trwania władzy rodzicielskiej;
Okres ten trwa od dnia narodzin dziecka do osiągnięcia przez niego pełnoletności. Co do zasady dziecko uzyskuje pełnoletność w chwili ukończenia 18 roku życia. Władza rodzicielska trwa także wtedy, gdy jest ograniczona, natomiast nie trwa w razie jej zawieszenia lub pozbawienia - od uprawomocnienia się postanowienia (art. 521 § 1 kpc)
2) co do roszczeń, które przysługują osobom nie mającym pełnej zdolności do czynności prawnych przeciwko osobom sprawującym opiekę lub kuratelę - przez czas sprawowania przez te osoby opieki lub kurateli;
Zobacz: Skutki zawarcia ugody sądowej
Prawo chroni w sposób szczególny osoby, którym nie przysługuje pełna zdolność do czynności prawnych. Zawieszenie biegu przedawnienia dotyczy roszczeń, które przysługują osobom niemającym pełnej zdolności do czynności prawnych wobec osób sprawujących opiekę lub kuratelę przez czas sprawowania przez nie opieki lub kurateli. „Sprawowanie” opieki lub kurateli jest pojęciem prawnym, a nie faktycznym, i dlatego należy rozumieć przez nie wykonywanie obowiązków wynikających z ustanowienia i objęcia opieki lub kurateli.
Zawieszenie następuje z dniem objęcia opieki, to znaczy złożenia przyrzeczenia przed sądem opiekuńczym przez opiekuna lub kuratora – a kończy z chwilą ustana opieki z mocy prawa lub zwolnienia opiekuna ze sprawowania opieki.
3) co do roszczeń, które przysługują jednemu z małżonków przeciwko drugiemu - przez czas trwania małżeństwa;
Zawieszenie obejmuje okres prawnego trwania związku małżeńskiego – a nie faktycznego pożycia małżonków. Okres zawieszenia trwa więc od dnia zawarcia związku małżeńskiego do dnia jego ustania (rozwiązania przez prawomocny wyrok orzekający rozwód). Konkubinat nie jest małżeństwem i dlatego art. 121 pkt 3 nie ma zastosowania do roszczeń między konkubentami przez czas trwania konkubinatu.
4) co do wszelkich roszczeń, gdy z powodu siły wyższej uprawniony nie może ich dochodzić przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw danego rodzaju - przez czas trwania przeszkody.
Stan siły wyższej dotyczy wszelkich roszczeń, bez względu na podmiot, któremu przysługują, i na osobę, przeciwko której są zwrócone. Siłą wyższą w rozumieniu art. 121 pkt 4 jest powszechna, nadzwyczajna i zewnętrzna przeszkoda o charakterze obiektywnym.