Jeżeli żądania powoda względem pozwanego są dla obu stron bezsporne, a pozwany nie dysponuje żadnymi zarzutami (np. przedawnienie), które mógłby przeciwstawić powodowi, warto zastanowić się nad uznaniem powództwa.
Uznanie powództwa jest jednostronną czynnością dokonaną przed sądem, kiedy to pozwany przyznaje racji żądaniom powoda. Takie uznanie wywołuje nie tylko skutki w sferze procesowej, ale także w ramach stosunku prawnego łączącego pozwanego z powodem.
Szybsze postępowanie
Uznanie powództwa jest co do zasady wiążące dla sądu orzekającego. Jeżeli zatem pozwany uzna powództwo, wtedy też sąd będzie w większości wypadków zmuszony do wydania wyroku uwzględniającego żądania powoda.
Nie będzie tak jednak zawsze, jako że sąd może nie uwzględnić uznania powództwa w przypadku, samo uznanie jest sprzeczne z prawem, stanowi obejście prawa lub też jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.
Uznanie powództwa będzie miało również ten skutek, iż pominięte zostanie postępowanie dowodowe, w tym zakresie w jakim pozwany uznał powództwo. Jeżeli uznanie obejmuje zakres wszystkich żądań, wtedy też postępowanie dowodowe będzie pominięte.
Uznanie powództwa nie musi dotyczyć wszystkich żądań. Pozwany może uznać samo roszczenie co do zasady, ale może kwestionować jego wysokość.
Mniejsze koszty procesu
Wielokrotnie też uznanie powództwa drugiej strony może oznaczać dla pozwanego mniejsze koszty procesu, w szczególności brak obowiązku zwrotu kosztów powodowi. Zgodnie z art. 101 Kodeksu postępowania cywilnego w przypadku uznania powództwa przez pozwanego przy pierwszej czynności procesowej, pozwanemu należy się zwrot kosztów procesu, jeżeli nie dał on powodu do wytoczenia sprawy. Jest to jeden z podstawowych wyłomów zasady, zgodnie z którą osoba przegrana ponosi koszty procesu strony zwycięskiej.
Wyrok zasądzający uznane żądanie będzie opatrzony rygorem natychmiastowej wykonalności.
Zobacz również: Jak sformułować pozew
Inne skutki uznania
Uznanie powództwa będzie miało również swoje skutki poza procesem. Spowoduje ono przerwanie biegu przedawnienia, z racji tego iż uznanie powództwa jest równocześnie uznaniem roszczenia (art. 123 Kodeksu cywilnego).
Przed podjęciem decyzji o uznaniu roszczenia warto sprawdzić, czy dochodzone przez powoda roszczenie nie uległo przedawnieniu. W przypadku uznania powództwa, dotyczącego przedawnionego roszczenia, oświadczenie pozwanego może być uznane za zrzeczenie się zarzutu przedawnienia.
Zobacz również serwis: W sądzie