Doręczenie zastępcze ma miejsce w sytuacji, gdy nie można dokonać doręczenia bezpośrednio do rąk adresata (tzw. doręczenie właściwe). Jeśli doręczający nie zastanie adresata w mieszkaniu, może doręczyć pismo sądowe dorosłemu domownikowi (oczywiście pod warunkiem, że nie jest stroną przeciwną toczącego się postępowania), a gdyby go nie było – administracji domu, dozorcy domu lub Sołtysowie – pod warunkiem, że osoba taka podjęła się oddania pisma adresatowi.
Dla adresata, którego doręczający nie zastanie w miejscu pracy, można doręczyć pismo osobie upoważnionej do odbioru pisma (art. 138 Kodeksu postępowania cywilnego).
Wskazany przepis określa dozwolone przypadki doręczeń zastępczych do rąk innych osób. Przypadki te stanowią katalog zamknięty i orzecznictwie Sąd Najwyższy wyraźnie zaznaczył, że rozszerzanie tego kręgu sposobów jest niedozwolone. M.in. dotyczy to przypadku doręczania dorosłemu domownikowi, które może nastąpić jedynie w mieszkaniu adresat. Niedopuszczalne jest więc doręczanie w miejscu pracy domownika lub tam, gdzie doręczyciel domownika adresata zastanie.
Zadaj pytanie: Forum prawników
W razie niemożliwości doręczenia w opisany wyżej sposób, pismo przesłane pocztą należy złożyć w placówce pocztowej operatora publicznego, a doręczanie w innym sposób – w urzędzie właściwej gminy, umieszczając zawiadomienie o tym w drzwiach mieszkania adresata lub w oddawczej skrzynce pocztowej (art. 139 § 1 kpc).
Zobacz również serwis: Sądy