Postępowanie upominawcze to odrębny tryb dochodzenia roszczeń pieniężnych oraz innych roszczeń, wobec których ustawa przewiduje zastosowanie postępowania upominawczego. Jest znacznie szybszy tryb w porównaniu do postępowania zwykłego.
Jeżeli strona dochodzi roszczenia pieniężnego, wtedy też występuje w trybie postępowania upominawczego o wydanie nakazu zapłaty. Gdy sąd uzna roszczenie to za zasadne, wtedy tez taki nakaz zostanie wydany.
Zobacz również serwis: Przedsiębiorca w sądzie
Kiedy brak jest podstaw nakazu
Inaczej będzie w sytuacji, gdy:
- roszczenie jest oczywiście bezzasadne;
- przytoczone okoliczności budzą wątpliwość;
- zaspokojenie roszczenia zależy od świadczenia wzajemnego;
- miejsce pobytu pozwanego nie jest znane albo gdyby doręczenie mu nakazu nie mogło nastąpić w kraju.
Wtedy też zgodnie z art. 499 Kodeksu postępowania cywilnego sąd nie wyda nakazu zapłaty.
Zobacz również dział: Sądy
Sprzeciw od nakazu
Jak stanowi art. 502 Kodeksu postępowania cywilnego w nakazie zapłaty nakazuje się pozwanemu, żeby w ciągu dwóch tygodni od doręczenia tego nakazu zaspokoił roszczenie w całości wraz z kosztami. Jeżeli pozwany nie uznaje roszczenia, wtedy też w terminie dwóch tygodni powinien wnieść do sądu sprzeciw. W treści nakazu powinno znaleźć się pouczenie co do sposobu wniesienia sprzeciwu oraz skutków jego niewniesienia.
Jeżeli dostaniesz nakazu zapłaty to sprzeciw musi być wniesiony w terminie dwóch tygodni od doręczenia. Jeżeli termin ten zostanie przekroczony, wtedy też zostanie on odrzucony przez sąd.
W treści sprzeciwu należy podnieść wszelkie zarzuty względem pozwu, jak również wskazać, czy zaskarża się nakaz w całości lub w części. Należy również wskazać okoliczności faktyczne oraz dowody na ich potwierdzenie. Sam nakaz jest kierowany do sądu, w którym został wydany.
Zarzut, iż roszczenie powoda (przedsiębiorcy) wobec konsumenta, opiera się na postanowieniach umownych stanowiących niedozwoloną klauzulę umowną.
Postępowanie upominawcze a postępowanie nakazowe
Nakaz zapłaty swoją rolę spełnia zwłaszcza przy roszczeniach pieniężnych. Oprócz postępowania upominawczego jest również wydawany w postępowaniu nakazowym, gdzie sam nakaz zapłaty stanowi jednocześnie tytuł zabezpieczenia roszczenia. W przypadku postępowania nakazowego, zgodnie z art. 485 Kodeksu postępowania cywilnego, roszczenie musi być potwierdzone dodatkowo:
- dokumentem urzędowym,
- zaakceptowanym przez dłużnika rachunkiem,
- wezwaniem do zapłaty i pisemnym oświadczeniem dłużnika o uznaniu długu,
- zaakceptowanym przez dłużnika żądaniem zapłaty, zwróconym przez bank i nie zapłaconym z powodu braku środków na rachunku bankowym.
Podstawy prawne:
Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 1964 nr 43 poz. 296 z późn. zm.).