Przedawnienie roszczeń operatora
Jak zostało to już stwierdzone w części pierwszej, roszczenia operatora względem abonenta, których podstawą jest umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych, przedawniają się z upływem trzech lat od dnia wymagalności roszczenia. Nie ma przy tym zastosowania art. 750 Kodeksu cywilnego, który ustanawia dla roszczeń z umów o świadczenie usług dwuletni termin.
Zobacz: Przedawnienie roszczeń z umowy z operatorem – cz. 1
Warto przy tym pamiętać, iż zarzut przedawnienia nie oznacza wcale, że roszczenie przestaje istnieć. Co więcej wcale nie oznacza, że nie może być zasądzone na rzecz wierzyciela. Działania wierzyciela uniemożliwia dopiero zgłoszenie zarzutu przedawnienia roszczenia przez dłużnika (abonenta).
Jak obliczyć okres przedawnienia?
Wiedza jaki jest termin przedawnienia może być bezużyteczna, jeżeli nie będziemy potrafili ustalić, kiedy się zaczyna jego bieg. A ten, wedle art. 120 ust. 1 Kodeksu cywilnego, rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Od tego dnia należy zatem liczyć ów 3-letni termin. W przypadku rachunku telefonicznego wymagalność roszczenia jest ustalona wedle dnia, do którego zgodnie z rachunkiem należy uiścić opłatę. Brak opłaty do tego dnia oznacza, iż roszczenie staje się wymagalne.
X otrzymał rachunek za połączenia telefoniczne z datą płatności do 10 maja. Jeżeli do tego czasu rachunku nie opłacił, roszczenie operatora z dniem 11 maja stało się wymagalne.
Zobacz: Bieg terminu przedawnienia
Aby jednak termin przedawnienia roszczenia był poprawnie wyliczony należy przede wszystkim zwrócić uwagę na sytuacje, które powodują przerwanie jego bieg. W takim bowiem przypadku po przerwaniu termin przedawnienia biegnie na nowo.
Zgodnie z art. 123 Kodeksu cywilnego z przerwaniem biegu przedawnienia będziemy mieli do czynienia w przypadku dokonania przez wierzyciela (operatora) jakiejkolwiek czynności przed sądem powziętej w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia (np. wytoczenia powództwa).
Innym przypadkiem przerwania będzie także uznanie roszczenia przed dłużnika (abonenta). Za takie uznanie może być uznana np. prośba o rozłożenia roszczenia na raty. Innym przykładem przerwania biegu będzie wszczęcie mediacji.
X otrzymał rachunek za połączenia telefoniczne z datą płatności do 10 maja 2005 r. Roszczenie stało się wymagalne 11 maja tego roku, co oznacza że ulegałoby przedawnieniu w dniu 11 maja 2008 r. Jednakże w dniu 15 sierpnia 2005 r. X wysłał pismo do operatora w którym prosi o rozłożenie należności na raty. W takim przypadku pismo jego poczytuje się za uznanie roszczenia, a bieg przedawnienia ulega przerwaniu i biegnie od nowa, tj. od 15 sierpnia 2005 r.