Najem
Najem został uregulowany przepisach Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 659 ust. 1 przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Stosunek najmu powstaje zatem na mocy umowy. Umowa taka może być zawarta w formie ustnej, niemniej jednak najlepszym rozwiązaniem jest spisanie umowy w formie pisemnej.
Umowa ustna jest tak samo wiążąca jak umowa pisemna. O wiele trudniej jednak udowodnić jej treść przed sądem. Dla bezpieczeństwa warto zatem umowę zawrzeć na piśmie. Treść takiej umowy powinna być podpisana przez obydwie strony.
Zobacz: Wynajem mieszkania - krok po kroku
Protokół wydania mieszkania
Oddając mieszkanie w najem udostępniamy je innej, często obcej osobie. Zanim to jednak uczynimy warto najpierw dokonać generalnej oceny stanu mieszkania i sprzętów w nim pozostających. Pozwoli to na przyszłość dowodzić nam ewentualnych zniszczeń dokonanych przez lokatorów.
Zawierając umowę warto zatem pomyśleć o dołączeniu do niej, bądź to w samej treści, bądź w formie załącznika protokołu przekazania mieszkania. W treści protokołu, który należałoby sporządzić w obecności najemcy, trzeba szczegółowo opisać stan mieszkania, nie pomijając przy tym opisu znajdujących się w nim mebli oraz sprzętów.
Przy podpisywaniu umowy najmu warto sporządzić protokół przekazania mieszkania, podpisany przez obydwie strony. W treści protokołu należy szczegółowo opisać stan mieszkania oraz sprzętów. Taki protokół może być przydatny w kwestii dochodzenia roszczeń za zniszczenia dokonane przez najemcę, zwłaszcza na etapie postępowania sądowego.
Zobacz serwis: W sądzie
Kaucja
Jednym z częstych rodzajów zabezpieczenia interesów wynajmującego jest kaucja zabezpieczająca. Zgodnie z art. 6 ustawy o ochronie praw lokatorów kaucja zabezpieczenia roszczenia z tytułu najmu lokalu, w tym z tytułu szkód spowodowanych przez najemcę, które nie wynikają z normalnego użytkowania. Kaucja nie może zatem służyć jako zabezpieczenie roszczeń z innego tytułu.
X wynajmuje mieszkanie od Y. Umowa zakłada wpłatę przez X kaucji w wysokości jednomiesięcznego czynszu. Dodatkowo Y sprzedał X telewizor. Kaucja, która zabezpiecza roszczenia z tytułu najmu nie może służyć także jako zabezpieczenie zapłaty ceny telewizora.
Kara umowna
Jednym z istotniejszych sposobów zabezpieczenia interesów wynajmującego jest zawarcie w treści umowy klauzuli kary umownej. Istota kary umownej polega na tym, iż w razie niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania kara umowna należy się wierzycielowi w zastrzeżonej na ten wypadek wysokości bez względu na wysokość poniesionej szkody. Innymi słowy wynajmujący może żądać od najemcy zapłaty odszkodowania w ustalonej wysokości bez względu na to czy poniósł szkodę.
Możliwość ustalenia kary umownej istnieje jednak tylko w odniesieniu do wykonywania zobowiązań niepieniężnych. Tym samym kara umowna nie może być ustalona w odniesieniu do obowiązku terminowego regulowania czynszu.
Wynajmujący może zatem zastrzec karę umowną w odniesieniu do obowiązku zwrotu przedmiotu najmu (mieszkania) w stanie niepogorszonym, przy uwzględnieniu normalnego używania.