Konsumenci bardzo często poszukują godnych zainteresowania ofert w biurach podróży a także w Internecie, przeglądają oferty, katalogi i cenniki. Już od początku należy zwrócić uwagę na kilka podstawowych spraw. Pierwszą jest sprawdzenie biura podróży w Rejestrze Organizatorów Turystyki i Pośredników turystycznych, drugą dokładna analiza oferty, trzecią przeanalizowanie i podpisanie umowy.
- Podane w ofertach informacje mogą być niepełne. Poczynając od miejsca pobytu, a kończąc na cenie. Z tego względu najlepiej na samym początku sprawdzić dokładne położenie oferowanego miejsca, jego odległość od interesujących punktów i atrakcji turystycznych. Dobrze sprecyzować również co oznaczają sformułowania typu. „blisko plaży”. Zdarza się, że plaża owszem jest blisko, ale akurat o tej porze roku w której zamierzamy gościć za granicą przypływ zakrywa trzy czwarte jej powierzchni.
- Po drugie należy dokładnie dopytać o cenę całkowitą obejmującą wszystkie interesujące atrakcje, wyżywienie oraz usługi dodatkowe z dokładnym rozgraniczeniem, kosztów poszczególnych usług.
- Po trzecie nie należy sugerować się ilością hotelowych gwiazdek. W europie oraz pozostałych częściach świata nie ma ujednoliconego systemu oznaczeń standardu. Cztery gwiazdki w Polsce mogą oznaczać dużo wyższy standard niż na przykład cztery gwiazdki w Grecji.
Konsument wybierający się na wycieczkę podobnie jak biuro z którym zawiera umowę ma swoje prawa i obowiązki, których obie strony muszą przestrzegać. Obowiązkiem organizatora jest udzielenie wszelkich niezbędnych informacji na temat wycieczki. Nie może on odmówić udzielenia takich informacji.
Warto w związku z tym ustalić na samym początku miejsce pobytu, czas trwania imprezy turystycznej, program wycieczki, sposób zapłaty za usługę, termin powiadomienia klienta na piśmie o ewentualnym odwołaniu z powodu niewystarczającej liczby zgłoszeń oraz sposób zgłaszania reklamacji. Postanowienia te powinny znaleźć się w umowie.
Broszury i katalogi powinny zawierać zrozumiałą i niewprowadzającą w błąd informację.
Ważną rzeczą jest kontrolowanie zawierania umów drogą elektroniczną na stronach internetowych. Wypełniając formularz na stronie internetowej warto pamiętać, iż czynność ta może okazać się złożeniem wiążącej oferty, z której niełatwo się później wycofać. Konsumenci najczęściej wypełniają formularz w przekonaniu, iż jest to czynność niewiążąca. Działają z błędnym wyobrażeniem o możliwości zerwania umowy zawartej na odległość. Aby uniknąć tego typu sytuacji poszukując oferty za pomocą Internetu należy koniecznie sprawdzić, w którym momencie zgłoszenie zapytania będzie traktowane przez danego organizatora za wiążące.
Zawarcie umowy za pomocą formularza internetowego z organizatorem zagranicznym nie daje automatycznej możliwości zerwania umowy jaka została przewidziana dla konsumentów zawierających umowy na odległość w prawie Polskim.
Istotną sprawą jest potwierdzenie ubezpieczenia, które będzie obejmowało podróżujących.
Należy również sprawdzić który podmiot będzie odpowiedzialny za poszczególne elementy wycieczki i poszczególne atrakcje turystyczne wchodzące w jej skład.
Umowę zawsze zawieramy w formie pisemnej.
Wszelkie dowody potwierdzające kontakt z organizatorem wycieczki należy zachować, na wypadek gdyby pojawiły się problemy. Warto również zachować wszelkiego rodzaju pisemne uzgodnienia, umowę, foldery, rachunki oraz innego rodzaju dokumenty zarówno z podróży, jak i wcześniejsze. Posłużą one jako dowody w przypadku nie wywiązania się organizatora z umowy.
Wyjaśnienie wszelkich wątpliwości jeszcze przed zawarciem umowy oraz dokładna analiza jej postanowień z pewnością przyczynia się do dużo łatwiejszego rozwiązywania nieprzewidzianych problemów jakie mogą powstać podczas wyjazdu.
Co powinno znaleźć się w umowie?
1) nazwa organizatora turystyki, imię i nazwisko osoby, która podpisuje umowę wraz z jej funkcją a także określenie organizatora ogólnego, organizatora wycieczek oraz organizatora dodatkowych atrakcji
2) miejsce pobytu oraz trasa wycieczki
3) czas trwania imprezy turystycznej
4) program wycieczki
5) cena oraz jej składniki
6) sposób zapłaty
Potwierdzenia płatności powinniśmy zażądać na piśmie.
7) rodzaj i zakres ubezpieczenia turystów oraz nazwa i adres ubezpieczyciela
8) termin powiadomienia klienta na piśmie o ewentualnym odwołaniu z powodu niewystarczającej liczby zgłoszeń jeżeli realizacja usługi uzależniona jest od liczby zgłoszeń
9) termin zawiadomienia o przeniesieniu uprawnień i przejęciu obowiązków przez inną osobę
10) sposób zgłaszania reklamacji z podaniem terminu zgłaszania takich reklamacji
11) wymagania specjalne, o których klient powiadomił organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego i na które strony umowy wyraziły zgodę (np. dodatkowe łóżeczko dla dziecka)
12) podstawy prawne umowy i konsekwencje prawne wynikające z umowy.
Akty prawne, z którymi warto się zapoznać:
1) Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych
2) Dyrektywa nr 90/314/EWG o podróżach i wycieczkach turystycznych i wakacjach sprzedawanych w formie pakietu usług.
3) Rozporządzenie (WE) nr 261/2004 ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasa5erów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów
4) Ustawa z dnia 3 lipca 2002 r Prawo lotnicze
5) Konwencja o ujednoliceniu niektórych prawideł dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego sporządzona w Montrealu dnia 28 maja 1999 (Konwencja Montrealska)
6) Ustawa z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym
7) Dyrektywa nr 2005/29/EC dotycząca nieuczciwych praktyk handlowych
Oraz inne akty prawa krajowego oraz międzynarodowego.
Konsumenci podróżujący między państwami europejskimi, mogą korzystać w innych krajach z pomocy podmiotów podobnych do polskiego Europejskiego Centrum Konsumenckiego. Informacji i pomocy można szukać także w Federacji Konsumentów i Stowarzyszeniu Konsumentów Polskich, UOKiK, u Rzecznika Konsumentów czy Rzecznika Ubezpieczonych.