Zgodnie z przepisem art. 187 ust. 3 ustawy o funduszach inwestycyjnych niestandaryzowany fundusz sekurytyzacyjny jest obowiązany lokować nie mniej niż 75 % wartości aktywów funduszu, a w przypadku funduszu z wydzielonymi subfunduszami nie mniej niż 75 % wartości aktywów każdego subfunduszu, w:
1) określone wierzytelności;
2) papiery wartościowe inkorporujące wierzytelności pieniężne;
3) prawa do świadczeń z tytułu określonych wierzytelności.
Lokaty, o których mowa w pkt 2), nie mogą stanowić więcej niż 25 % wartości aktywów netto funduszu, a w przypadku funduszu z wydzielonymi subfunduszami nie więcej niż 25 % wartości aktywów netto każdego subfunduszu.
Ustawa o funduszach inwestycyjnych przewiduje dwa rodzaje funduszy sekurytyzacyjnych:
a) standaryzowany fundusz sekurytyzacyjny;
b) niestandaryzowany fundusz sekurytyzacyjny.
Zobacz również: Standaryzowany fundusz sekurytyzacyjny
Uczestnicy niestandaryzowanego funduszu inwestycyjnego
Uczestnikami niestandaryzowanego funduszu sekurytyzacyjnego mogą być wyłącznie:
1) osoby prawne;
2) jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.
Statut funduszu może przewidywać, że uczestnikami niestandaryzowanego funduszu sekurytyzacyjnego mogą być osoby fizyczne. W takim przypadku cena emisyjna jednego certyfikatu nie może być niższa niż równowartość w złotych 40.000 euro.
Zobacz również serwis: Konsument i umowy