REKLAMA
Zarejestruj się
REKLAMA
Jeżeli w okresie wcześniej pobieranego zasiłku np. chorobowego pracownikowi obniżono wymiar czasu pracy z powodu COVID-19 oraz między okresami pobierania wcześniejszego i kolejnego zasiłku nie było przerwy albo była ona krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe, ma on prawo do wyrównania zasiłku. Przed zmianą przepisów w takich przypadkach pracownicy otrzymywali zasiłki ustalone od nowego wymiaru czasu pracy, czyli od niższego wynagrodzenia. Zmiany w tym zakresie wprowadziła nowelizacja ustawy o COVID-19, która weszła w życie 9 października 2020 r.
REKLAMA
REKLAMA
Działania skoncentrowane na obniżeniu wydatków związanych z powierzeniem pracy są uznawane za optymalizację kosztów zatrudnienia. Ma to szczególne znaczenie w czasie kryzysu, kiedy podmioty zatrudniające poszukują rozwiązań, które pozwolą im przetrwać w trudniejszej biznesowo rzeczywistości. Towarzyszy temu przede wszystkim wybór najkorzystniejszej formy współpracy lub jej zmiana, ale też możliwość czasowego ograniczenia uprawnień osób już zatrudnionych (m.in. przez zawieszenie przepisów wewnątrzzakładowych) czy korzystania z pracowników obcych (najczęściej w ramach pracy tymczasowej lub outsourcingu).
Nasi pracownicy w związku z rozwiązaniem umów o pracę we wrześniu 2020 r. uzyskają prawo do odprawy emerytalnej z Kodeksu pracy, odprawy z ustawy o zwolnieniach grupowych i odprawy dodatkowej z postanowień wewnątrzzakładowych. Czy ograniczenie wysokości odpraw (art. 15gd ustawy o COVID-19) dotyczy każdej z nich odrębnie czy wszystkich łącznie wypłaconych w tym samym terminie płatności?
REKLAMA