Przy sprzedaży nieruchomości, której wartość jest trudna do ustalenia lub wymaga oszacowania z uwagi na stosowne przepisy prawa, konieczna jest wycena przez rzeczoznawcę majątkowego. Z uwagi na obostrzenia prawne, jedynie osoby posługujące się tym tytułem mogą dokonywać wycen. Ich usługi są oczywiście odpłatne i nierzadko wynoszą sporą sumę pieniędzy. Stąd, sprzedający dążą do przeniesienia takiego kosztu na kupujących. Rodzi się zatem pytanie, czy taki koszt należy opodatkować oddzielnie, czy też stanowi on element ceny nieruchomości, a zatem podlega opodatkowaniu jak nieruchomość.
Transakcja dostawy terenu, na którym w momencie tej dostawy znajduje się budynek, nie może zostać uznana za dostawę „terenu budowlanego”, gdy owa transakcja jest gospodarczo niezależna od innych świadczeń i nie tworzy z nimi jednej transakcji, nawet gdy zamiarem stron było to, by budynek został w całości lub w części rozebrany w celu zwolnienia miejsca dla nowego budynku. Tak Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z 4 września 2019 r. (sygn. C‑71/18) zinterpretował przepisy dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dyrektywa VAT).
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) orzekł w wyroku z 5 września 2019 r., że aby można było uznać fotografie za dzieła sztuki mogące korzystać (zgodnie z Dyrektywą VAT) z obniżonej stawki VAT, muszą być one wykonane przez twórcę, wydrukowane przez niego lub pod jego kontrolą, sygnowane i numerowane w granicach do trzydziestu egzemplarzy. Przepisy poszczególnych państw członkowskich UE nie mogą uzależniać prawa do obniżonej stawki VAT przy dostawie takich fotografii od innych kryteriów, a w szczególności od oceny ich charakteru artystycznego przez krajowy organ podatkowy.
W wyroku z z 29 sierpnia 2019 r., sygn. akt I FSK 734/17 Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że w przepisach dot. wystawiania paragonów fiskalnych chodzi jedynie o to, żeby dowód zakupu został wydrukowany w momencie sprzedaży. Wystarczy, że wystawiający udostępni go klientowi, czyli da możliwość jego odbioru.
To, co zrobiono z przepisami o podatku od towarów i usług w obecnym roku, przekracza wszelkie wyobrażenia. Uchwalono aż cztery niezależne „duże” nowelizacje, a w drodze jest jeszcze jedna, które wchodzą w kilkunastu datach (najważniejsze to: 1 maja, 1 września, 1 listopada 2019 roku oraz 1 stycznia, 1 kwietnia i 1 lipca 2020 roku). Ustalenie więc, który przepis wchodzi w życie z konkretną datą graniczy z cudem – pisze prof. Witold Modzelewski.
Nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej, jeżeli kontrahent – konsument lub rolnik ryczałtowy – zapłaci podatnikowi za świadczoną usługę przelewem na jego rachunek firmowy. Przy czym, podatnik powinien wciąż prowadzić ewidencję sprzedaży w inny sposób, niż za pomocą kasy rejestrującej, a dowody zapłaty (np. potwierdzenia przelewu) powinny wskazywać, jakiej usługi konkretnie dotyczy przelew.
