Po latach sporów z organami podatkowymi w końcu branża leasingowa triumfuje. 17 stycznia 2013 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł, że w świetle przepisów dotyczących VAT usługa ubezpieczenia przedmiotu leasingu i usługa leasingu są, co do zasady, usługami odrębnymi. Ma to ten zasadniczy skutek, że usługa ubezpieczenia traktowana samodzielnie jest zwolniona z VAT. Natomiast traktowana, jako część złożonego świadczenia (usługi) leasingu, jak uważały organy podatkowe - jest opodatkowana stawką podstawową VAT (aktualnie 23%).
Samo ustalenie, że umowa cywilnoprawna spełnia warunki właściwe dla umowy o pracę jest najczęściej tylko początkiem do innych roszczeń, z którymi może wystąpić pracownik. Będzie on bowiem miał prawo do urlopu wypoczynkowego za okres, gdy pracował na podstawie umowy cywilnoprawnej, do ewentualnych roszczeń za pracę w godzinach nadliczbowych i porze nocnej czy do wyrównania wynagrodzenia, jeżeli zarabiał poniżej minimalnego wynagrodzenia.
W czasach spowolnienia gospodarczego liczy się każda złotówka, dlatego
warto rozważyć takie formy finansowania inwestycji, które przynoszą
firmom więcej wymiernych korzyści. Przedsiębiorcy, którzy planują zakup
samochodu, często decydują się na leasing – który z nich jednak wybrać,
operacyjny czy finansowy? Jakie są między nimi różnice?
Wynagrodzenie w przypadku umów cywilnoprawnych jest jedynie elementem
dwustronnej czynności prawnej, zobowiązaniem jednej ze stron kontraktu
do zapłaty określonej sumy, za wykonanie określonych prac, lub
przedmiotów (dzieł). Wynagrodzenie to, w przeciwieństwie do
wynagrodzenia za pracę, nie ma funkcji gwarancyjnej, nie spełnia też
wymogów „socjalnych”. Zleceniodawcy lub zamawiającego nie obciążają
bowiem tak szczegółowe zasady wypłaty wynagrodzenia, jak w przypadku
umowy o pracę. Nie znaczy to jednak, że prawo cywilne w tym zakresie nie
określa pewnych zasadniczych reguł, które powinny być respektowane pod
rygorem odpowiedzialności za niewykonanie zobowiązania.
Kodeks pracy nie zawiera definicji pojęcia „staż pracy”. Przyjmuje się, że jest to okres, w którym pracownik świadczy pracę w ramach stosunku pracy, a więc na podstawie umowy o pracę, powołania, mianowania, wyboru bądź spółdzielczej umowy o pracę, bez względu na tryb rozwiązania stosunku pracy czy na wielkość etatu.