Podatek od czynności cywilnoprawnych płacony przy nabyciu samochodu wylicza się nie na podstawie ceny zapłaconej przez nabywcę na podstawie umowy, ale od wartości rynkowej, którą określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie. Określając podstawę opodatkowania, trzeba więc wziąć pod uwagę markę, model, rocznik, stan techniczny oraz miejsce, w którym pojazd został kupiony.
Zajmujemy się leasingiem samochodów. Oferujemy klientom usługę kompleksową, w ramach której oprócz usługi leasingu wykonujemy na rzecz klientów szereg świadczeń dodatkowych takich jak: rejestracja samochodu w wydziale komunikacji, świadczenie usług serwisu, wydanie duplikatu umowy leasingu, wydanie upoważnienia na wyjazd za granicę, wydanie zgody na korzystanie z przedmiotu leasingu przez osoby trzecie, obsługa szkód częściowych, przygotowanie wniosku do towarzystwa ubezpieczeń o zwrot niewykorzystanej składki. W ramach umowy leasingobiorca może być obciążony różnymi opłatami manipulacyjnymi zgodnie z tabelą opłat i prowizji. Należą do nich m.in. opłaty za wystawianie wezwań do zapłaty, zmianę okresu obowiązywania umowy, symulacje zmiany harmonogramu opłat leasingowych, opłata za przelew środków do banku zewnętrznego, opłata za brak polecenia zapłaty, opłata za wycofanie dyspozycji pobrania, opłata za zmianę przeznaczenia lub parametrów technicznych przedmiotu leasingu, opłata za wznowienie umowy leasingu po jej uprzednim wypowiedzeniu itp. Czy opłaty te powinniśmy wliczyć do podstawy opodatkowania usługi leasingu?
Korzystanie z samochodu służbowego do celów prywatnych zawsze budziło wątpliwości podatników i było przedmiotem szczególnej uwagi organów podatkowych. Wprowadzenie od 1 stycznia 2015 r. ryczałtowego przychodu dla pracownika, któremu samochód jest udostępniany nieodpłatnie, po raz kolejny wywołało wiele pytań. W związku z wejściem w życie nowych przepisów podatnicy zastanawiają się nie tylko, jak ustalać przychód pracownika, ale czy podlega on oskładkowaniu (i w jakiej wysokości), jak rozliczać koszty używania takiego samochodu, czy ryczałt za korzystanie z samochodu podlega VAT i jak zaksięgować te zdarzenia.
Korzystanie z samochodu służbowego do celów prywatnych zawsze budziło wątpliwości podatników i było przedmiotem szczególnej uwagi organów podatkowych. Wprowadzenie od 1 stycznia 2015 r. ryczałtowego przychodu dla pracownika, któremu samochód jest udostępniany nieodpłatnie, po raz kolejny wywołało wiele pytań. W związku z wejściem w życie nowych przepisów podatnicy zastanawiają się nie tylko, jak ustalać przychód pracownika, ale czy podlega on oskładkowaniu (i w jakiej wysokości), jak rozliczać koszty używania takiego samochodu, czy ryczałt za korzystanie z samochodu podlega VAT i jak zaksięgować te zdarzenia. Na wszystkie pytania kompleksowo odpowiadamy w tym artykule.
Podatnik VAT, który sprowadza samochód z innego kraju UE, jest obowiązany spełnić dodatkowe warunki, inaczej niż w przypadku zakupu pozostałych towarów. Warunki te zostały od 1 stycznia 2015 r. ograniczone, ale nie zniesiono ich całkowicie. Sposób rozliczenia VAT od wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodów zależy od tego, czy nabycie samochodu można zakwalifikować jako WNT.
Nasza spółka zawarła umowę, na podstawie której zleceniobiorca świadczy na jej rzecz usługi transportowe przy użyciu samochodów ciężarowych, których spółka jest właścicielem lub leasingobiorcą. Z umowy zawartej ze zleceniobiorcą wynika, że samochody ciężarowe zostały mu udostępnione nieodpłatnie, w zamian za obniżenie ceny świadczonych usług transportowych. Jednocześnie spółka ponosi koszty zakupu paliwa do tych samochodów, koszty ich ubezpieczenia oraz wszelkie koszty napraw i zakupu części zamiennych. Natomiast zleceniobiorca, zgodnie z umową, może używać udostępnionych samochodów wyłącznie w celu wykonania umowy. Czy takie udostępnienie samochodów podlega VAT?
Problem znęcania się coraz częściej pojawia się na sądowej wokandzie. Nasze społeczeństwo staje się bardziej świadomie swoich praw, przez co znęcanie przestaje być tematem tabu. W kodeksie karnym, przestępstwo to zagrożone jest karą do 5 lat pozbawienia wolności, jednak w przypadku znęcania się ze szczególnym okrucieństwem, kara może sięgnąć nawet dziesięciu lat. Jeśli zaś w wyniku znęcania, osoba pokrzywdzona targnie się na własne życie – przestępstwo to zagrożone jest karą od 2 do 12 lat pozbawienia wolności.
