Gdzie chcą pracować specjaliści i menedżerowie? Na popularności wśród przedstawicieli kadry średniego i wyższego szczebla, kosztem Krakowa i Wrocławia, zyskuje Warszawa (+7 p.p.), w której chętnie pracowałby już co drugi respondent. Pierwszy raz, tak wysokie, drugie miejsce w rankingu zajęło Trójmiasto. Coraz wyższe wyniki notują też mniejsze ośrodki.
Kilkukrotnie wyższe wynagrodzenia niż w swoim kraju, bliskość geograficzna i kulturowa oraz niska bariera językowa to najważniejsze powody, dla których Ukraińcy decydują się na emigrację do Polski. Większość, bo aż 61% tych, którzy mieli doświadczenia pracy nad Wisłą, planuje powrót – tak wynika z „Barometru Polskiego Rynku Pracy” Personnel Service.
Green HRM, czyli “zielone” zarządzanie zasobami ludzkimi, to kluczowe narzędzie we wprowadzaniu zrównoważonego rozwoju w przedsiębiorstwie, które dąży do realizacji celów zielonej gospodarki. Jest to element zarządzania zasobami ludzkimi uwzględniający kontekst ekologiczny jako podstawę decyzji kadrowych. Element ważny, ponieważ na budowę zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstwa największy wpływ mają ludzie - sukces firmy zależy właśnie od świadomości pracowników, działań, wiedzy oraz ich wykorzystania. Głównym celem GHRM jest kształtowanie wrażliwości ekologicznej zatrudnionych, proekologicznego środowiska pracy i ekologicznie odpowiedzialnych postaw pracowników, które to następnie są przenoszone do życia prywatnego.
Postępująca automatyzacja widoczna jest w coraz większej liczbie branż, już nie tylko w przemyśle, ale również w finansach, medycynie czy marketingu. Stąd coraz częściej pracownicy zadają sobie pytanie, czy w końcu zostaną zastąpieni przez roboty i będą musieli na nowo szukać pracy. Choć nowe technologie z roku na rok stają się popularniejsze, eksperci uspokajają, że nie wyeliminuje to całkowicie pracy człowieka.
Przed wybuchem pandemii COVID-19 zasady rozwiązywania umów o pracę i zmiany ich istotnych elementów takich jak: wymiar czasu pracy czy wysokość wynagrodzenia opierały się na ściśle określonej zasadzie, były zwięzłe i klarowne. Potrzeba minimalizowania negatywnych skutków pandemii wymusiła wprowadzenie kolejnych wersji tak zwanej Tarczy antykryzysowej, czyli ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (dalej: Tarcza). Przepisy tego aktu zdecydowanie urozmaiciły regulacje pracownicze, zwłaszcza te w zakresie dopuszczalności zmiany warunków zatrudnienia, a także przypomniały o innych rozwiązaniach, już dotychczas dopuszczalnych, ale nie tak popularnych.