Unia Europejska stwarza warunki do ekspansji polskich firm na zagranicznych rynkach. Decyzja o poszerzeniu terytorium działania poza granicę kraju jest poważnym krokiem zmieniającym sposób funkcjonowania przedsiębiorstwa, dlatego przedsiębiorcy, którzy podejmują ten wysiłek starają się, aby ten proces przebiegł profesjonalnie i efektywnie. Jednym z obszarów, o który należy szczególnie zadbać, a który bywa zaniedbywany są tłumaczenia.
W sumie 11 państw członkowskich UE, w ramach tzw. wzmocnionej współpracy, wprowadzi nowy podatek od transakcji finansowych. Kraje, które opodatkują transakcje finansowe to Austria, Belgia, Estonia, Francja, Grecja, Hiszpania, Niemcy, Portugalia, Słowacja, Słowenia i Włochy.
Podatnicy, chcący postępować zgodnie z prawem, nie do końca jednak świadomi, jak to prawo rozumieć, mogą składać do Ministra Finansów wnioski o wydanie interpretacji indywidualnej. Niezadowolony z odpowiedzi podatnik może skierować sprawę na drogę sądową, a w efekcie otrzymać orzeczenie zasadniczo odmienne od stanowiska organu.
Wystąpienie płatnika z wnioskiem o odroczenie terminu płatności zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzeń pracowników lub osób, z którymi zawarto umowę cywilnoprawną, musi być spowodowane szczególnymi okolicznościami, w jakich znalazł się płatnik, albo interesem publicznym. Decyzja organu podatkowego w tym zakresie ma bowiem charakter uznaniowy, co oznacza, że może on pozytywnie rozpatrzyć wniosek, ale nie ma takiego obowiązku.
Od pewnego czasu rząd deklaruje, że aby ułatwić życie przedsiębiorcom wprowadzi zmiany w ustawie o VAT. W efekcie, mali podatnicy (firmy, których sprzedaż nie przekroczyła rocznie 1,2 mln euro) będą mogli rozliczać VAT w momencie otrzymania zapłaty i nie będzie miało znaczenia z jakim opóźnieniem do niej dojdzie. W obecnym stanie prawnym, podatnicy, którzy wybrali tzw. kasowy VAT, mogą czekać z uregulowaniem podatku maksymalnie 90 dni.
Na podstawie unijnego rozporządzenia, zwanego Rzym III małżonkowie mają możliwość wyboru prawa, które ma być zastosowane do ich rozwodu, czy separacji. Akt ten od 21 czerwca 2012 r. obowiązuje w Belgii, Bułgarii, Niemczech. Francji, Portugalii, Hiszpanii, Włoszech, Malcie, Łotwie, Luksemburgu, Węgrzech, Austrii, Rumunii i Słowenii.