Państwowa jednostka budżetowa posiada budynki i grunty, za które opłaca do urzędu miasta podatek od nieruchomości. Podatek jest płatny w ratach miesięcznych w wysokości po 125 zł. W związku z tym, że jednostka budżetowa otrzymała w planie finansowym środki finansowe na całą roczną kwotę podatku i posiadała wolne środki pieniężne na rachunku bankowym, opłaciła w styczniu z góry całą kwotę rocznego podatku w łącznej wysokości 1500 zł. Podczas przeprowadzanej corocznej kontroli finansowej inspektorzy kontroli - oprócz błędnej klasyfikacji i nieprawidłowego konta księgowego - wskazali na nieefektywne dokonanie wydatków budżetowych. Protokół kontroli z tymi zarzutami jeszcze nie wpłynął, a jednostka ma wątpliwość, czy takie działanie jest nieprawidłowe i stanowi naruszenie przepisów prawa. Dodatkowo, jaki jest właściwy paragraf klasyfikacji budżetowej i konto księgowe kosztów do ewidencji podatku od nieruchomości?
Nieprawidłowość: Dla podatników podatku od nieruchomości, będących właścicielami więcej niż jednej nieruchomości, położonych w różnych miejscowościach na terenie gminy, zakładano tyle kart kontowych, ile mieli nieruchomości. W efekcie zarówno przypis podatku, jak i jego wpłaty były ujmowane na poszczególnych kontach na podstawie dowodów PK - „Polecenie księgowania” poprzez rozksięgowanie podatku należnego i wpłaconego na karty kontowe poszczególnych nieruchomości.
Resort finansów określił wysokość stawek maksymalnych podatków i opłat lokalnych jakie będą obowiązywać w 2019 roku. Nowe stawki dotyczą podatku od nieruchomości, podatku od środków transportowych, opłaty targowej, opłaty miejscowej, opłaty uzdrowiskowej, opłaty od posiadania psów oraz opłaty reklamowej. Z uwagi na wzrost cen towarów i usług stawki maksymalne w 2019 roku będą wyższe w porównaniu z 2018 rokiem o 1,6%.
19 lipca 2018 r. w życie weszła ustawa z 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. 2018 r., poz. 1291.) („Ustawa”), która znacznie zmienia wprowadzony z początkiem roku 2018 tzw. „minimalny podatek od nieruchomości komercyjnych”. Ten, funkcjonujący na nowych zasadach podatek, Ustawa nazywa wprost „podatkiem od przychodów z budynków”. Regulujące go przepisy Ustawy wejdą jednak w życie dopiero z początkiem 2019 roku.
Zgodnie z nowymi przepisami, które wchodzą w życie 14 lipca br., opodatkowaniu podlegać będą wyłącznie „części budowlane” elektrowni wiatrowych (np. maszt, fundament). Pozostałe elementy, jak podkreśla ekspert Grant Thornton, w praktyce decydujące o wartości całej elektrowni (np. gondola, generator prądotwórczy, układ sterowania, wirnik) będą wolne od obciążenia.
Uporządkowanie i ujednolicenie w skali kraju zasad opodatkowania gruntów, przez które przebiega infrastruktura liniowa służąca do przesyłania albo dystrybucji płynów, pary, gazów lub energii elektrycznej oraz infrastruktury telekomunikacyjnej - to cel projektu nowelizacji ustawy o podatku rolnym, o podatkach i opłatach lokalnych oraz o podatku leśnym, nad którym trwają obecnie prace w Sejmie. Nowe regulacje mają obowiązywać od 1 stycznia 2019 r.