Państwowa jednostka budżetowa zawarła umowę na dostarczenie dla jej potrzeb 3 nowych samochodów osobowych wraz ze specjalistycznym wyposażeniem technicznym. W zawartej umowie pomiędzy jednostką budżetową a dostawcą samochodów określono termin dostawy, a także zawarto zapis o karze umownej w wysokości 0,2% wartości zamówienia za każdy dzień zwłoki w dostawie. Kontrahent dostarczył pojazdy z 10-dniowym opóźnieniem, w związku z czym jednostka naliczyła karę umowną w łącznej wysokości 6000 zł. Dostawca nie zapłacił kary umownej, jednostka po 1 roku wysłała do niego wezwanie do zapłaty, a następnie po 3 latach skierowała pozew do sądu. Czy w tym przypadku czynność ta nie była podjęta zbyt późno w kontekście przepisów prawa finansowego i czy można tu mówić o naruszeniu dyscypliny finansów publicznych?
W dniu 1 marca 2018 r. nastąpiła waloryzacja rent i emerytur na skutek, której świadczenia te wzrosły o 2,98 %. Oznacza to, że najniższa emerytura wzrosła o 29,80 zł i wynosi 1029,80 zł brutto, natomiast renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy wzrosła do kwoty 772,35 zł; brutto. To największy od 5 lat wzrost wysokości rent i emerytur.