Znaczna część obecnie realizowanych transakcji na rynku nieruchomości, zarówno o charakterze indywidualnym jak i komercyjnych, odbywa się z udziałem zawodowych pośredników. W zależności od pośrednika zakres usług oferowanych przez te osoby jest bardzo różny, od prostego skontaktowania/skojarzenia potencjalnego sprzedającego z kupującym, lub wynajmującego z najemcą, po pomoc w znalezieniu odpowiedniej oferty, sprawdzenie stanu technicznego lokalu, czy wreszcie asystowanie przy załatwianiu koniecznych formalności.
Zarówno najem, jak i dzierżawa są charakterystycznymi sposobami korzystania z lokali mieszkalnych. Szczególnie charakteryzują się tym, że należą one do kategorii umów nazwanych – czyli dotyczą zasady swobody, zgodnie z którą strony mogą swobodnie kształtować jej treść, pod warunkiem, jeżeli nie jest to sprzeczne z przepisami obowiązującego prawa i zasadami współżycia społecznego.
Przepisy Kodeksu cywilnego jasno stanowią, że w razie śmierci najemcy lokalu w stosunek najmu wstępują: małżonek niebędący współnajemcą lokalu, dzieci najemcy i jego współmałżonka, inne osoby, wobec których najemca był obowiązany do świadczeń alimentacyjnych, oraz osoba, która pozostawała faktycznie we wspólnym pożyciu z najemcą. W tym ostatnim przypadku chodzi przede wszystkim o związki konkubenckie. Oznacza to, że wnuki, wstępni ani rodzeństwo najemcy nie mają prawa zamieszkiwać w mieszkaniu swojego krewnego po jego śmierci.