Centrum im. Adama Smitha szacuje, że koszt wychowania jednego dziecka w Polsce w roku 2022 (do osiągnięcia osiemnastego roku życia i według stanu na koniec poprzedniego roku) wyniósł 265 tys. złotych, a dwójki dzieci wyniósł 439 tys. złotych. Za ten sam koszyk wydatków na dziecko, który w 2020 roku wynosił 254 tys. zł w 2021 roku należałoby zapłacić aż 280 tys. zł. Jednak rodziny przeciętnie nie zwiększyły wydatków do tego poziomu. Wzrost wydatków do 265 tys. w roku 2021 oznacza realny spadek zakupów związanych z wychowaniem dzieci. Ten sam koszyk wydatków na dziecko z 2020 roku na koniec kwietnia roku 2022 wart był już 300 tys. zł, a dla dwójki dzieci 498 tys. złotych. Rosnące ceny żywności, paliw i utrzymania mieszkania są głównymi składowymi rosnących kosztów wychowania dzieci.
Ile kosztuje rozwód? Tradycyjne postępowanie sądowe generuje ogromne koszty finansowe. Rozpoczynając od złożenia pozwu, po powołanie biegłych, czy inne opłaty sądowe, a na prawniku kończąc – te wszystkie wydatki mogą wynieść nawet kilkanaście tysięcy złotych. Jak obniżyć koszty rozwodu? Jaką drogę rozwodu wybrać, by zminimalizować czas, stres i koszty? Wyjaśniamy.
Ewidencja i wycena produkcji w księgach rachunkowych. W I części omówiliśmy co wchodzi w zakres pojęcia produkcji oraz kosztów jej wytworzenia. Pisaliśmy, że koszty bezpośrednie wytworzenia ujmujemy na koncie 50 – Produkcja podstawowa, natomiast koszty pośrednie na koncie 52 – Koszty wydziałowe. W części II przedstawione zostały zasady bieżącej ewidencji i wyceny produktów, na razie nie jako w oderwaniu od kalkulacji czyli ustalenia rzeczywistych kosztów ich wytworzenia. Wynika to z tego, że kalkulacja taka możliwa jest dopiero na koniec danego okresu sprawozdawczego, kiedy zgromadzone zostały dane niezbędne do tej kalkulacji. Bieżąca ewidencja odbywa się więc z reguły wg tzw. cen ewidencyjnych ustalonych na poziomie planowanych kosztów wytworzenia (normatywnych, standardowych) wyprowadzonych na podstawie kalkulacji wstępnej albo na poziomie cen sprzedaży bez VAT. Jednocześnie w części II przedstawiliśmy wstęp do kalkulacji, o której szerzej powiemy w niniejszym artykule.
W związku z trwającą epidemią COVID-19 część pracowników jednostki została skierowana do pracy zdalnej. Są wśród nich osoby, wobec których przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy dotychczas były stosowane podwyższone koszty uzyskania przychodów, gdyż ich miejsce stałego lub czasowego zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a nie uzyskują dodatku za rozłąkę. Czy w sytuacji, gdy pracownicy świadczą pracę zdalnie, nadal należy stosować się do złożonych przez nich oświadczeń i uwzględniać w rozliczeniach podwyższone koszty? Jeśli nie, to jakie koszty zastosować w miesiącu, w którym pracownicy częściowo pracowali w siedzibie jednostki, a częściowo zdalnie?