Zgodnie z treścią przepisu
art. 9 § 1 Kodeksu postępowania karnego organy procesowe prowadzą postępowanie i dokonują czynności z
urzędu, chyba że ustawa uzależnia je od wniosku określonej osoby, instytucji
lub organu albo od zezwolenia władzy. Zasada ta dotyczy nie tylko postępowania
przygotowawczego, ale również niektórych czynności sądowych. Ustawodawca
przewidział jednak w art. 9 § 2 Kodeksu postępowania karnego możliwość, iż strony i inne osoby bezpośrednio
zainteresowane mogą składać wnioski o dokonanie również tych czynności, które
organ może lub ma obowiązek podejmować z urzędu. Są to właśnie tzw. wnioski o
działanie (przez dany organ) z urzędu.
Zgodnie z regulaminem wewnętrznym urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury, jeżeli prośba, wniosek lub skarga pochodzi od osoby niebędącej w stanie dochodzić swych praw, prokurator, gdy nie jest obowiązany do podjęcia działania z urzędu, powinien rozważyć możliwość udzielenia tej osobie pomocy prawnej lub zainteresować właściwą instytucję potrzebą udzielenia takiej pomocy.
Obecnie jedynie niecałe 2% dzieci w wieku do 3 lat jest objętych instytucjonalną opieką. Główną barierą, hamującą powstawanie nowych żłobków są obowiązujące przepisy, które zaliczają żłobki do zakładów opieki zdrowotnej, co sprawia, że muszą one spełniać nadmierne wymagania przewidziane dla tych zakładów. Z uwagi na fakt, iż niewiele rodzin może sobie pozwolić na zapewnienie indywidualnej opiekunki dla swoich pociech, cały ciężar obowiązków spadał dotychczas na rodziców oraz ich krewnych. Jeżeli jednak nikt z rodziny nie mógł pomóc, często zdarzało się, że jedno z rodziców z konieczności rezygnowało z pracy i pozostawało w domu celem opieki nad swoim potomstwem.
Jeżeli będziesz naruszał
powagę, spokój lub porządek czynności sądowych, przykładowo poprzez obrażanie
sądu lub przeciwnika, sędzia przewodniczący może udzielić Ci upomnienia. Jeżeli
upomnienie okaże się bezskuteczne i dalej będziesz się nieodpowiednio
zachowywał, sędzia może uprzedzić Cię o skutkach prawnych Twojej nieobecności
podczas rozprawy lub posiedzenia, zaś dalsze niewłaściwe zachowanie może
doprowadzić do wydalenia Cię z Sali rozpraw
Policja ma prawo Cię zatrzymać, jeżeli zostaniesz uznany za osobę podejrzaną i jeżeli istnieje uzasadnione przypuszczenie, że popełniłeś przestępstwo, przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, a zachodzi obawa, że możesz uciec lub ukryć się albo zatrzeć ślady czynu zabronionego, bądź też policja nie może ustalić Twojej tożsamości.
W niektórych prostych sprawach, w których za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe jest wystarczające orzeczenie kary grzywny lub ograniczenia wolności, za wykroczenie skarbowe – kary grzywny, a za wykroczenie – nagany, grzywny lub kary ograniczenia wolności, przy spełnieniu dodatkowych warunków sąd może na posiedzeniu bez udziału stron i bez przeprowadzania rozprawy wydać wyrok, zwany wyrokiem nakazowym, jeżeli okoliczności czynu i wina oskarżonego (obwinionego) nie budzą wątpliwości.