Generalną zasadą dotyczącą urlopów wypoczynkowych jest obowiązek wykorzystywania ich w naturze. Oznacza to, że pracownik powinien mieć szansę do rzeczywistego wypoczynku i nieświadczenia pracy. Prawo do urlopu obwarowane jest w Kodeksie pracy szeregiem przepisów gwarancyjnych, które mają sprawić, że pracownik wykorzysta urlop zgodnie z założeniem – na odpoczynek. Wyjątkiem od reguły wykorzystywania urlopu w naturze jest instytucja ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop. Jako wyjątek, powinna więc być stosowana jedynie w konkretnych przypadkach, wskazanych w Kodeksie pracy.
Na podstawie art. 151 § 5 kodeksu pracy, strony ustalają w umowie o pracę, dopuszczalną liczbę godzin pracy, ponad określony w umowie wymiar czasu pracy pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy, których przekroczenie uprawnia wykonującego pracę, do normalnego wynagrodzenia oraz dodatku do wynagrodzenia, jak za pracę w godzinach nadliczbowych.
Pracownik został zatrudniony po raz pierwszy od 02.01.2014 r. na 3 m-ce na okres próbny, a następnie na czas określony dłuższy niż 1 rok od dnia 01.04.2014. Jeśli chodzi o urlop dla pracownika, z którego jeszcze nie korzystał, czy liczę go oddzielnie do każdej umowy do 01.02 i 02.03 czyli 2x 1,66= 3,32 czyli 3 i dla drugiej umowy do 30.04-1,66 itd. aż do 30.12.czyli razem z drugiej umowy 8 x 1,66= 13,28 czyli 13 i potem 3+13=16