Sprawy karne

Kto zawiera małżeństwo, pomimo że pozostaje w związku małżeńskim, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Europejski Nakaz Aresztowania (ENA) to nowa uproszczona forma ekstradycji osoby podejrzanej lub skazanej, przebywającej w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej.

Prawo zezwala na usunięcie ciąży jedynie w sytuacjach opisanych w ustawie o planowaniu rodziny. Każde inne przerwanie ciąży wyczerpuje znamiona tzw. przestępstwa aborcji z art. 152 kk. Na gruncie prawa odpowiedzialność ponosi jednak nie matka decydująca się na taki krok - a osoba (lekarz) dokonująca nielegalnej aborcji.

Zarząd Główny Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Policjantów skierował do Trybunału Konstytucyjnego wniosek o zbadanie zgodności niektórych przepisów ustawy o Policji z Konstytucją. Argumentując swoje zarzuty Zarząd powoływał się między innymi na naruszenie zasady równości i zakazu dyskryminacji, zbytnie ingerowanie w prawa policjanta oraz sferę jego prywatności.

Każdy ma prawo do sprawiedliwego i publicznego rozpatrzenia jego sprawy w rozsądnym terminie przez niezawisły i bezstronny sąd ustanowiony ustawą przy rozstrzyganiu o jego prawach i obowiązkach o charakterze cywilnym albo o zasadności każdego oskarżenia w wytoczonej przeciwko niemu sprawie karnej.

Policjant, który w wyniku swojej służby zachoruje bądź dozna uszczerbku na zdrowiu będzie mógł domagać się odszkodowania na innych zasadach niż do tej pory. Rząd przygotował projekt założeń do ustawy o świadczeniach pieniężnych przysługujących w razie wypadków lub chorób pozostających w związku z pełnieniem służby w Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej oraz Biurze Ochrony Rządu.

Pozbawienie lub ograniczenie wolności może nastąpić tylko na zasadach i w trybie określonych w przepisach prawa. Każdy pozbawiony wolności powinien być traktowany w sposób humanitarny. Jest to konstytucyjne prawo każdego obywatela.

Brak funduszy w polskiej policji powoduje, że skracane bądź też zupełnie odwoływane są kursy dla policjantów. Oznacza to, nie tylko, że kandydat na policjanta będzie gorzej przygotowany do odpowiedniego pełnienia swojej służby. To także pytanie czy wydatki poniesione przed rokiem na nowe motocykle i psy policyjne nie okazały się bezcelowe?

Z dniem 24 grudnia 2009 roku weszła w życie znowelizowana Ustawa o strażach gminnych z dnia 29 sierpnia 1997 roku. Nowelizacja ustawy zakłada między innymi rozszerzenie dotychczasowych uprawnień strażników, którzy obecnie mogą między innymi dokonywać kontroli osobistej i przeglądania bagaży osoby, korzystać z konia służbowego i paralizatora.

Kwestie związane z zasadami udzielania i cofania pozwolenia na broń, nabywania, zbywania oraz przechowywania i deponowania broni i amunicji, przewozu przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przywozu z zagranicy oraz wywozu za granicę jak też zasady posiadania broni przez cudzoziemców i zasady funkcjonowania strzelnic reguluje ustawa z dnia 21 maja 1999 roku o broni i amunicji.

Wydaniu wyroku łącznego nie stoi na przeszkodzie, że poszczególne kary wymierzone za należące do ciągu przestępstw lub zbiegające się przestępstwa zostały już w całości albo w części wykonane; przepis artykułu 71 § 2 stosuje się odpowiednio.

Jeżeli sprawca popełnia w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu, dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw, sąd orzeka jedną karę na podstawie przepisu, którego znamiona każde z tych przestępstw wyczerpuje, w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Środki karne i środki zabezpieczające oraz dozór stosuje się, chociażby je orzeczono tylko co do jednego ze zbiegających się przestępstw. W razie orzeczenia za zbiegające się przestępstwa pozbawienia praw publicznych, zakazów lub obowiązku tego samego rodzaju, sąd stosuje odpowiednio przepisy o karze łącznej.

Jeżeli najsurowszą karą orzeczoną za jedno ze zbiegających się przestępstw jest kara 25 lat pozbawienia wolności albo dożywotniego pozbawienia wolności, orzeka się tę karę jako karę łączną; w wypadku zbiegu dwóch lub więcej kar 25 lat pozbawienia wolności sąd może orzec jako karę łączną karę dożywotniego pozbawienia wolności – artykuł 88 kodeksu karnego.

W razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności sąd wymierza karę łączną pozbawienia wolności, przyjmując, że miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności.

Jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa.

Ze względu na stale zwiększająca się liczbę osób nabywających uprawnienia do kierowania pojazdami oraz coraz większa ilość pojazdów wzrasta możliwość mimowolnego uczestniczenia w kontroli drogowej przeprowadzonej przez Policję bądź inne uprawnione do tego służby. Szczegółowy tryb postępowania podczas dokonywania kontroli oraz rodzaj służb uprawnionych do jej przeprowadzania, reguluje rozporządzenie MSWIA w sprawie kontroli ruchu drogowego. Jak zachować się podczas kontroli, jak ona powinna przebiegać oraz jakie osoba kontrolowana ma obowiązki – o tym przeczytacie w tym artykule.

Jednym z wielu uprawnień policji podczas wykonywania ustawowych zadań jest prawo legitymowania osób w celu ustalenia tożsamości. Legitymowania osób w tym celu dokonuje się w celu wykrywania, zapobiegania i rozpoznawania przestępstw lub wykroczeń.

W jakich przypadkach oraz w jakim zakresie policjanci wykonując swoje ustawowe uprawnienia mogą używać wobec osoby środków przymusu bezpośredniego, jakie to mogą być środki przymusu i czy mogą być używane wobec każdej osoby? Na takie pytania odpowiedzi poszukiwać można w obowiązujących przepisach.

W przeszłości przestępstwa dzielono na dwie kategorie: prywatne, czyli ścigane na wniosek pokrzywdzonego i publiczno skargowe, które były ścigane z urzędu. We współczesnym polskim prawie karnym rozszerzono katalog możliwości inicjowania postępowania o przestępstwa prywatnoskargowe.

W razie uzasadnionych wątpliwości co do stanu zdrowia psychicznego obwinionego sąd lub prokurator powołuje biegłego psychiatrę w celu sporządzenia opinii.

Przepisy kodeksu wykroczeń precyzyjnie regulują sytuacje, gdy sprawcą wykroczenia jest osoba, co do której istnieją wątpliwości odnośnie stanu jej zdrowia psychicznego.

Jak powszechnie wiadomo cisza nocna obowiązuje w godzinach nocnych od 22 do 6 rano. Cisza nocna to czas przeznaczony na odpoczynek dla każdego z nas. Za zakłócanie ciszy nocnej możemy zostać ukarani na podstawie kodeksu wykroczeń.

Stalking, czyli nękanie drugiego człowieka nie jest uregulowane w kodeksie karnym ani cywilnym. Coraz częściej jednak mamy do czynienia z tym zjawiskiem. Przeprowadzone badania w 2009 roku pokazują, że co 10 osoba w Polsce była ofiarą stalkingu. Czy istnieją zatem prawne rozwiązania nasilającego się stalkingu?

W dniu 18 lutego 2010 roku odbyło się w sejmie głosowanie nad zmianami w ustawie, które umożliwiają używanie paralizatorów.

Opinia biegłego z zakresu pisma ręcznego stanowi często w praktyce prokuratorskiej i sądowej podstawę rozstrzygnięcia o odpowiedzialności za przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów, a także może mieć znaczenie kluczowe do oceny zaistnienia znamion przestępstwa oszustwa (art. 286 kodeksu karnego) zwłaszcza, jeśli przy zawieraniu np. umowy kredytowej przedłożono podrobione lub przerobione dokumenty.

Decyzję o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdem silnikowym wydaje starosta powiatowy

W momencie przekroczenia granicy dozwolonej ilości punktów karnych kierowca traci prawo jazdy i musi odbyć ponownie kurs. Istnieje jednak możliwość zmniejszenia liczby punktów karnych na swoim koncie.

Przepisy kodeksu karnego stanową o odpowiedzialności karnej nie tylko za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, regulują także odpowiedzialność za prowadzenie w stanie nietrzeźwości innych pojazdów.

Obowiązek powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, zakaz kontaktowania się z określonymi osobami lub zakaz opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu, orzeczone na zawsze, można uznać za wykonane, jeżeli zachowanie skazanego po popełnieniu przestępstwa i w czasie wykonania kary uzasadniają przekonanie, iż po uchyleniu obowiązku lub zakazu nie popełni on ponownie przestępstwa przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego, a obowiązek lub zakaz był wykonywany co najmniej 10 lat.

Sąd może po upływie połowy okresu, na które orzeczono środki karne wymienione w artykule 39 pkt. 1 – 3, uznać je za wykonane, jeżeli skazany przestrzegał porządku prawnego, a środek karny był w stosunku do niego wykonywany przynajmniej przez rok.

Skazanego na karę ograniczenia wolności, który odbył przynajmniej połowę orzeczonej kary, przy czym przestrzegał porządku prawnego i sumiennie wykonywał pracę wskazana przez sąd, jak również spełnił nałożone na niego obowiązki i orzeczone środki karne, sad może zwolnić od reszty kary, uznając ja za wykonaną.

Jeżeli w okresie próby i w ciągu dalszych 6 miesięcy nie odwołano warunkowego zwolnienia, karę uważa się za odbytą z chwilą warunkowego zwolnienia.

W razie odwołania warunkowego zwolnienia ponowne warunkowe zwolnienie nie może nastąpić przed upływem roku od osadzenia skazanego w zakładzie karnym a w wypadku kary dożywotniego pozbawienia wolności przed upływem 5 lat.

W razie warunkowego zwolnienia czas pozostały do odbycia kary stanowi okres próby, który jednak nie może być krótszy niż 2 lata ani dłuższy niż 5 lat. Jeżeli skazanym jest osoba określona w art. 64 § 2, okres nie może być krótszy niż 3 lata. W razie warunkowego zwolnienia z kary dożywotniego pozbawienia wolności okres próby wynosi 10 lat.

Przepisy art. 78 § 1 i 2 stosuje się odpowiednio do sumy dwóch lub więcej nie podlegających łącznie kar pozbawienia wolności, które skazany ma odbyć kolejno; przepis art. 78 § 2 stosuje się chociażby jedno z przestępstw popełniono w warunkach określonych w art. 64 kodeksu karnego. Skazanego można, niezależnie od warunków określonych w art. 78 § 1 lub 2, zwolnić warunkowo po odbyciu 15 lat pobawienia wolności.

Skazanego na karę pozbawienia wolności sąd może warunkowo zwolnić z odbycia reszty kary tylko wówczas, gdy jego postawa, właściwości i warunki osobiste, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa, okoliczności jego popełnienia oraz zachowanie po popełnieniu przestępstwa i w czasie odbywania kary uzasadniają przekonanie, iż skazany po zwolnieniu będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa. W szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd wymierzając karę pozbawienia wolności może wyznaczyć surowsze ograniczenia do skorzystania przez skazanego z warunkowego zwolnienia niż przewidziane w art. 78 kodeksu karnego.

Zarówno zagadnienie pomocy jak i asysty przy przeprowadzaniu czynności reguluje rozporządzenie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie udzielania pomocy lub asystowania komornikowi przez Policję lub Straż Graniczną przy wykonywaniu czynności egzekucyjnych.

Korzystanie z usług agencji detektywistycznych stało się w ostatnich latach bardzo popularne. Detektywi oferują bardzo szeroki wachlarz swoich usług. Prywatny detektyw pomoże przygotować między innymi dowody w sprawie rozwodowej, odzyskać majątek, odnaleźć zaginioną osobę czy wykryć podsłuch.

Wyznaczony przez sąd okres próby może wykazać, że ustalona przez sąd pozytywna prognoza kryminologiczna sprawcy okazała się nietrafna. Zawiedzenie oczekiwań przez skazanego stanowi podstawę do obligatoryjnego lub fakultatywnego zarządzenia wykonania kary warunkowo zawieszonej.

Czas i sposób wykonania nałożonych na sprawcę obowiązków z art. 72 k.k. (obowiązki próby) sąd określa po wysłuchaniu skazanego. Nałożone na sprawcę obowiązki mają służyć realizacji celów kary, ale nie mogą stanowić dla sprawcy nadmiernej dolegliwości, nie mają utrudnić mu życia.

Zawieszając wykonanie kary pozbawienia wolności sąd może w okresie próby oddać skazanego pod dozór. Jego celem nie jest jednak zwiększenie dolegliwości poprzez ograniczenie wolności skazanego.

Warunkowe zawieszenie wykonania kary może wiązać się z nałożeniem na skazanego pewnych obowiązków. Jest ono zawsze fakultatywne. Katalog obowiązków, jakie sąd ma prawo nałożyć na sprawcę przy warunkowym zawieszeniu wykonania kary, służy takiemu ukształtowaniu sprawcy, aby spełniony został cel w postaci zapobieżenia ponownemu popełnieniu przestępstwa.

Postępowanie przyśpieszone jak sama nazwa wskazuje ma doprowadzić do szybkiego skazania sprawcy wykroczenia. W postępowaniu tym stosuje się przepisy o postępowaniu zwyczajnym z opisanymi niżej zmianami.

Historycznie, elementy stanu wyższej konieczności kształtowały się już w prawie rzymskim i później w prawie kanonicznym, gdzie sformułowano zasadę „necessitas legem non habet” – to, co konieczne nie wymaga dodatkowego uzasadnienia.

Pozbawienie praw publicznych to środek karny o charakterze represyjnym stanowiący moralne potępienie sprawcy czynu zabronionego.

Warunkowe zawieszenie wykonania kary następuje na okres próby i biegnie od uprawomocnienia się wyroku. Okres próby zależy m.in. od rodzaju orzeczonej kary, osoby sprawcy, a także innych okoliczności.

Podstawą stosowania instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary jest założenie, że sprawca nie powróci na drogę przestępczą, mimo że orzeczona kara nie została wykonana. Sprawca otrzymuje zatem szansę, że orzeczona kara nie zostanie wykonana, jeżeli będzie w okresie próby przestrzegał wszystkich ustalonych przez sąd warunków, a przede wszystkim porządku prawnego.

Skutki prawne warunkowego umorzenia postępowania uzależnione są od przebiegu okresu próby, a w szczególności od tego, czy sprawca w tym czasie przestrzegał porządku prawnego i wykonywał nałożone obowiązki, orzeczony środek karny, jak również polecenia kuratora lub instytucji albo organizacji sprawującej dozór.

Bigamia

Europejski Nakaz Aresztowania

Aborcja

Czy ustawa o Policji jest zgodna z Konstytucją?

Prawo do rzetelnego procesu

Odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu dla policjanta

Podstawy pozbawienia wolności

Spadek jakości przeprowadzanych szkoleń w Policji

Rozszerzenie uprawnień Straży Miejskiej a uprawnienia Policji

Jak uzyskać pozwolenie na broń?

Kiedy sąd orzeka wyrok łączny (art. 92)

Ciąg przestępstw w prawie karnym (art. 91)

Stosowanie środków karnych i zabezpieczających (art. 90)

Na czym polega zasada absorbcji (art. 88)

Kara pozbawienia wolności jako kara łączna (art. 87)

Orzeczenie kary łącznej (art. 85)

Kontrola ruchu drogowego przez Policję

Legitymowanie osób celem ustalenia tożsamości

Środki przymusu bezpośredniego stosowane przez Policję

Tryb ścigania przestępstw

Jak przebiega przeszukanie?

Sprawca wykroczenia a niepoczytalność lub poczytalność ograniczona

Niepoczytalność lub poczytalność ograniczona sprawcy wykroczenia

Cisza nocna

Stalking, czyli nękanie będzie karane

Zmiany w ustawie o Służbie Więziennej

Ekspertyza kryminalistyczna z zakresu pisma ręcznego

Utrata uprawnień do kierowania pojazdem

Jak anulować punkty karne

Prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości - aspekty praktyczne

Obowiązki i zakazy nałożone na sprawcę w związku z pedofilią (art. 84a)

Wykonanie środków karnych (art. 84)

Przedterminowe zwolnienie z kary ograniczenia wolności (art. 83)

Uznanie kary za odbytą (art. 82)

Ograniczenie stosowania ponownego zwolnienia (art. 81)

Co nazywamy okresem próby? (art. 80)

Kary niepodlegające łączeniu (art. 79)

Warunkowe przedterminowe zwolnienie (art. 77)

Kiedy może być udzielona komornikowi asysta a kiedy pomoc przy przeprowadzaniu czynności?

Jak zostać detektywem?

Zarządzenie wykonania kary w okresie próby (art. 75)

Obowiązki skazanego w okresie próby art. (74)

Dozór w okresie próby (art. 73)

Obowiązki w okresie próby (art. 72)

Jak wygląda postępowanie przyśpieszone

Stan wyższej konieczości wyłącza bezprawność

Na czym polega pozbawienie praw publicznych

Czym jest okres próby (art. 70)

Warunkowe zawieszenie wykonania kary (art. 69)

Podjęcie postępowania warukowo umorzonego (art. 68)