Ustawodawca wskazuje dwa przypadki, kiedy zdolność do dziedziczenia została bezwzględnie wykluczona. Oznacza to, że nie ma możliwości, aby w jakikolwiek sposób „ominąć” te przepisy.
A zatem nie mogą dziedziczyć osoby fizyczne, które nie dożyły chwili otwarcia spadku. To jest zasada podstawowa. Została ona rozszerzona jeszcze o osoby, które zmarły razem ze spadkodawcą, np. w tragicznym wypadku. Wyjątek od tej zasady wprowadza art. 927 § 2 kodeksu cywilnego, zgodnie z którym dziecko w chwili otwarcia spadku już poczęte (nasciturus ) może być spadkobiercą, jeżeli urodzi się żywe. Jeżeli dziecko urodzi się żywe jest traktowane tak, jakby żyło już w chwili otwarcia spadku.
Zobacz również: Zasady dziedziczenia -vademecum
Druga kategoria osób wyłączonych z pod dziedziczenia to osoby prawne, które nie istniały w chwili otwierania spadku. O tym czy osoba prawna istnieje czy nie decydują inne przepisy prawa, takie jak np. chwila wpisu do właściwego rejestru. Należy pamiętać, że osoba prawna może dziedziczyć tylko w drodze testamentu. Z urzędu dziedziczy tylko gmina i Skarb Państwa. Tutaj również ustawodawca przewidział wyjątek, mianowicie spadkobiercą może być fundacja dopiero ustanowiona w testamencie, a zatem nieistniejąca w chwili jego otwarcia. Warunkiem jest, aby została ona wpisana do odpowiedniego rejestru w ciągu 2 lat od otwarcia spadku.
Reasumując, w świetle art. 927 § 1 k.c. zdolność do dziedziczenia mają osoby fizyczne, które żyją w chwili otwarcia spadku i osoby prawne, które w tej chwili istnieją.
Zobacz również serwis: Spadki