Polecenia a zapis.
W odróżnieniu od zapisu, polecenie nie stanowi przysporzenia majątkowego. W wyniku polecenia, zobowiązany spadkobierca (lub zapisobiorca) jest zobowiązany do określonego działania, lub znoszenia określonej sytuacji :
Np.
- zobowiązanie do kontynuowania kolekcji znaczków
- Zobowiązanie do przyjęcia pod swój dach żony zmarłego.
- Zobowiązanie do podjęcia studiów wyższych
W odróżnieniu od zapisu, polecenie może dotyczyć tylko spadkobierców i zapisobiorców. Innymi słowy tylko ich spadkobierca może zobowiązać do określonego zadania. Polecenie jest niejako ceną jaką musi zapłacić osoba wskazana w testamencie, w zamian za przysporzenie, które otrzymała.
Dochodzenie obowiązków wynikających z polecenia
W odróżnieniu od zapisu wykonania polecenia nie może dochodzić osoba, czy podmiot na rzecz której polecenie ma być wykonane.
Wykonania polecenia mogą domagać się spadkobiercy i wykonawca testamentu. Jeżeli polecenie ma względzie interes społeczny, jego wykonania może domagać się również właściwy organ administracji państwowej.
Przykład: Spadkodawca zobowiązał spadkobiercę- prawnika , do świadczenia nieodpłatnej pomocy prawnej przez jeden dzień w tygodniu, w ciągu 2 miesięcy od otrzymania spadku- w porozumieniu z urzędem gminy.
Gmina może domagać się wykonania polecenia (również na drodze sądowej).
Nie można domagać się wykonania polecenia, które ma na celu wyłączne dobro osoby do niego zobowiązanej:
Przykład:
Spadkodawca zobowiązał spadkobiercę do podjęcia studiów wyższych. W związku z tym, że polecenie ma na celu wyłączne dobro spadkodawcy – t.j. podniesienie jego kwalifikacji zawodowych – żaden z pozostały spadkobierców nie może się od niego tego domagać.