Kiedy roszczenie zapisobiercy staje się wymagalne?
Zapisobierca może domagać się wydania rzeczy już od chwili ogłoszenia testamentu. Warto zaznaczyć, iż nie staje się on automatycznie właścicielem danej rzeczy, ale ma roszczenie o jej wydanie. Co więcej, zapis zalicza się do długu spadkowego, to znaczy że spadkobierca nie może odmówić jego wykonania, a niewykonany zapis przechodzi z kolei na jego spadkobierców.
Zapis w niepełnej wysokości
Spadkobierca odpowiada za zapis tylko do wysokości stanu czynnego spadku. Nie ma znaczenia tutaj fakt, czy przyjął spadek wprost czy z dobrodziejstwem inwentarza. Jeżeli spadkobierca musi zaspokoić roszczenia z tytułu zachowku, może również ubiegać się o zmniejszenie wysokości zapisu.
Kiedy spadkobierca nie musi wykonać zapisu?
Przypadki, w których spadkobierca nie musi wykonać zapisu są bardzo ograniczone. W zasadzie sprowadza się to do sytuacji, w której zapisobierca nie ma zdolności dziedziczenia.
Zapisobiercą może być dowolna osoba fizyczna lub prawna, a nawet osoba, która po niej dziedziczy z mocy ustawy lub testamentu. Krąg podmiotów jest więc bardzo szeroki, a zapisobiercą może zostać nawet osoba, która nie jest spokrewniona ze spadkodawcą.
Czytaj: Czym jest zapis testamentowy
Odrzucenie zapisu
Zapisobierca ma prawo odrzucenia zapisu. Oświadczenie to składa spadkobiercy, który został obciążony obowiązkiem wykonania zapisu. Takiego oświadczenia nie może on natomiast złożyć za życia spadkodawcy. Istnieje także domniemanie mówiące o tym, że jeśli zapisobierca nie odrzucił zapisu, to znaczy że go przyjął.
Przedawnienie roszczeń z tytułu zapisu
Roszczenie z tytułu zapisu przedawnia się z upływem 5 lat i biegnie od chwili ogłoszenia testamentu. Jeżeli zapis nie został wykonany lub został wykonany w sposób niewłaściwy, zapisobiercy przysługuje roszczenie o odszkodowanie. Ono również przedawnia się z upływem 5 lat od dnia ogłoszenia testamentu.
Zobacz serwis: Spadki
Podstawa prawna:
Kodeks cywilny (Dz.U. z 2011 r., Nr 80, poz. 432).