Spadek z zagranicy
Kwestię podatku z zagranicy reguluje art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zgodnie z nim nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Podatek zapłacimy zatem wówczas, gdy w chwili otwarcia spadku nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce zamieszkania na terytorium RP.
Należy pamiętać, iż także w przypadku spadków z zagranicy podatnikom przysługuje zwolnienie, o którym mówi art. 4a ustawy.
Zobacz również: Kiedy najbliższa rodzina nie płaci podatku od spadków?
Mogą z niego skorzystać następujące osoby: małżonek, zstępni, wstępni, pasierb, rodzeństwo, ojczym, macocha, jeżeli w terminie 6 miesięcy dokonają zgłoszenia nabycia spadku właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.
Zobacz również: Spadek zagraniczny - jakie prawo właściwe?
Spadek po cudzoziemcu
Art. 3. ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, iż podatkowi nie podlega nabycie własności rzeczy ruchomych znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych podlegających wykonaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli w dniu nabycia ani nabywca, ani też spadkodawca lub darczyńca nie byli obywatelami polskimi i nie mieli miejsca stałego pobytu lub siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Zobacz również serwis: Podatek od spadku
Podstawa prawna:
ustawa z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn