W walkę o spadek (jeszcze za życia spadkodawcy) dorośli mieszają dzieci. Także kilkuletnie. W jaki sposób? Dzieci są wydziedziczane w testamencie! Jest to bezprawne bo podstawą wydziedziczenia musi być jakieś naruszenie norm wobec np. babci. Jakie „grzechy” wobec babci, która sporządza taki testament, może mieć 3-letni Paweł albo 4-letnia Krysia? Oczywiste jest więc, że sądy eliminują taki zapisy testamentowe krzywdzące dzieci.
Prawo nie pozwala dowolnie rozdysponować pieniędzy ze spadku. Spadkodawca musi uwzględnić interesy osób wskazanych przez kodeks cywilny. Ojciec musi uwzględnić interesy dzieci, żona interesy męża. Nie zawsze się te ograniczenia podobają spadkodawcom. Próbują wydziedziczać w testamencie nielubiane przez siebie osoby. Padają zarzuty bycia niegodnym dziedziczenia. Ofiarą tego padają niemowlęta i kilkuletnie dzieci.
SN: Zachowek a wydziedziczenia kilkuletniego dziecka
Podstawą prawną do nieetycznych działań spadkodawców wobec dzieci jest art. 1008 kodeksu cywilnego. Przepis wprowadza takie przesłanki wydziedziczenia:
Spadkodawca może w testamencie pozbawić zstępnych, małżonka i rodziców zachowku (wydziedziczenie), jeżeli uprawniony do zachowku:
Przesłanka 1) wbrew woli spadkodawcy postępuje uporczywie w sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego;
Przesłanka 2) dopuścił się względem spadkodawcy albo jednej z najbliższych mu osób umyślnego przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności albo rażącej obrazy czci;
Przesłanka 3) uporczywie nie dopełnia względem spadkodawcy obowiązków rodzinnych.
Nie ma możliwości, aby dziecko dopuściło się jakiekolwiek czynu wskazanego przez ten przepis wobec rodziców albo dziadków. Pomimo, że jest to niemożliwe, co chwila ktoś próbuje
Pokażmy na przykładzie rozstrzygnięcia Sądu Najwyższego jak się takie próby kończą. Poniżej pełna treść stanowiska SN w pliku PDF do ściągnięcia (pobrania) (postanowienie z 13 grudnia 2024 r., sygn. akt nr I CSK 662/24) link
Polecamy: Wynagrodzenia 2025. Rozliczanie płac w praktyce
Sądy stają po stronie wydziedziczonych dzieci
Pani Joanna przed śmiercią wydziedziczyła syna i swojego wnuka. Jedynym spadkobiercą uczyniła córkę. Jako przyczynę wydziedziczenia syna Pani Joanna wskazała brak opieki. Sąd - po śmierci Pani Joanny- podważył zapisy testamentu co do wydziedziczenia wnuka. Wnuk ma roszczenie (reprezentują go rodzice) do córki Pani Joanny (przejęła kosztem wnuka cały majątek matki) o zachowek o wartości 250 000 zł. I ta musi to roszczenie zaspokoić.
Spadek to często walka o pieniądze. Np. o pozbawienie zachowku nielubianej części rodziny. Spadkodawca nie chce, aby ta część rodziny otrzymał po jego śmierci choć złotówkę spadku. Z jego perspektywy prawo jest złe bo blokuje jego swobodę decyzji – zachowek daje Walcząc z tym „złym” prawem dorośli posuwają się do naruszania kilkuletnich dzieci. Prawa dzieci chronią sądy.
Podobna sytuacji co z zachowkiem dotyczy uznania za niegodnego dziedziczenia.
Dzieci a niegodność dziedziczenia w prawie polskim
Dziecko nie może być uznane za niegodne dziedziczenia. Dziecko nie może naruszyć norm w sposób w art. 928 k.c. Przepis ten wskazuje następujące zasady uznawania za niegodnego:
Spadkobierca może być uznany przez sąd za niegodnego, jeżeli:
Zasada 1. Spadkobierca dopuścił się umyślnie ciężkiego przestępstwa przeciwko spadkodawcy;
Zasada 2. Spadkobierca podstępem lub groźbą nakłonił spadkodawcę do sporządzenia lub odwołania testamentu albo w taki sam sposób przeszkodził mu w dokonaniu jednej z tych czynności;
Zasada 3. Spadkobierca umyślnie ukrył lub zniszczył testament spadkodawcy, podrobił lub przerobił jego testament albo świadomie skorzystał z testamentu przez inną osobę podrobionego lub przerobionego;
Zasada 4. Spadkobierca uporczywie uchylał się od wykonywania wobec spadkodawcy obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości orzeczeniem sądowym, ugodą zawartą przed sądem albo innym organem albo inną umową;
Zasada 5. Spadkobierca uporczywie uchylał się od wykonywania obowiązku pieczy nad spadkodawcą, w szczególności wynikającego z władzy rodzicielskiej, opieki, sprawowania funkcji rodzica zastępczego, małżeńskiego obowiązku wzajemnej pomocy albo obowiązku wzajemnego szacunku i wspierania się rodzica i dziecka.
Żadne dziecko mające 3 lata nie jest w stanie popełnić takich czynów.