Odpowiedź na pozew
Procedura rozwodowa zainicjowana zostaje wniesieniem pozwu do Sądu. W sprawie o rozwód niedopuszczalne jest powództwo wzajemne, a to oznacza, iż strona, która otrzymała pozew, nie ma możliwości złożenia swojego pozwu. Stronie takiej przysługuje jednak uprawnienie do złożenia odpowiedzi na pozew.
Zobacz: Pozew rozwodowy
Właściwość sądu
Ustawodawca przewidział, iż sądem wyłącznie właściwym dla spraw małżeńskich, w tym rozwodowych, jest sąd, w którego okręgu małżonkowie mieli ostatnie miejsce zamieszkania, jeżeli choć jedno z nich w okręgu tym jeszcze ma miejsce zamieszkania lub pobytu. Przy braku takiej podstawy wyłącznie właściwy jest sąd miejsca zamieszkania strony pozwanej, a jeżeli i tej podstawy nie ma – sąd miejsca zamieszkania powoda.
Opłata od pozwu
Strona wnosząca pozew winna również pamiętać o uiszczeniu opłaty od pozwu, która wynosi 600 zł. Obecnie obowiązujące przepisy dają Stronie wnoszącej pozew możliwość wystąpienia do Sądu z wnioskiem o zwolnienie od poniesienia kosztów sądowych. Powyższe wymaga jednak złożenia przez stronę oświadczenia, iż nie jest ona w stanie ponieść ww. kosztów bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Kiedy sąd orzeka rozwód
Sąd orzeka rozwód jeżeli uzna, iż pomiędzy małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia. Są to dwie pozytywne przesłanki orzeczenia rozwodu, które muszą wystąpić kumulatywnie.
Zupełny rozkład pożycia, hipotetycznie oznacza zanik pomiędzy małżonkami więzi w sferze duchowej, fizycznej i gospodarczej. Trwałość rozkładu oznacza natomiast, że doświadczenie życiowe pozwala przyjąć, iż na tle konkretnej sprawy powrót małżonków do pożycia nie nastąpi.
Należy pamiętać, iż obowiązujące przepisy prawa przewidują również trzy samoistne przesłanki negatywne rozwodu. Powyższe oznacza, iż nawet w przypadku ziszczenia się warunku zupełności i trwałości rozkładu pożycia, sąd nie orzeknie rozwodu jeżeli:
a) wskutek rozwodu miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków;
b) orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego;
c) orzeczenia rozwodu żąda małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia.
W pierwszej kolejności wskazać należy, iż sąd nie orzeknie rozwodu, jeżeli w jego wyniku miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków.
Zobacz: Sprawy rodzinne
Zauważyć należy, iż za wnioskiem, iż dobro dzieci ucierpi wskutek rozwodu, może przemawiać nieustępliwe stanowisko małżonków co do sposobu wykonywania w przyszłości władzy rodzicielskiej, a zwłaszcza domaganie się przez każdego z rodziców, aby dzieci powierzono mu, z wyłączeniem wszelkiej ingerencji drugiego małżonka. Z kolei wytworzona w rodzinie przez stałe awantury rodziców atmosfera, która niszczyłaby spokój małoletnich dzieci, demoralizowałaby je i zagrażała ich wychowaniu, uzasadnia uznanie, że w takiej sytuacji dobro dzieci nie mogłoby ucierpieć wskutek orzeczenia rozwodu ich rodziców.
Po wtóre Sąd oddali powództwo, jeżeli orzeczenie rozwodu sprzeczne byłoby z zasadami współżycia społecznego.
Wskazać należy, iż orzeczenie rozwodu może okazać się sprzeczne z zasadami współżycia społecznego zwłaszcza wówczas, gdy jedno z małżonków jest nieuleczalnie chore, wymaga pomocy i rozwód dla niego stanowi rażącą krzywdę (por. wyrok SN z dnia 9 października 1998 r. III CKN 573/98).
Niemniej jednak orzeczeniu rozwodu nie stoi na przeszkodzie choroba współmałżonka stanowiąca uzależnienie, wynikłe całkowicie z jego winy, który nie wykazał minimum silnej woli, aby poddać się leczeniu, ani minimum odpowiedzialności za losy rodziny. Konsekwencje swego nieodpowiedzialnego zachowania się musi on wziąć na siebie, nie może nimi obarczać współmałżonka, nie może z tego powodu kwestionować i pozbawiać współmałżonka prawa do innego ułożenia sobie dalszych losów (por. wyrok SN z dnia 25 maja 1998 r. I CKN 704/97).
Wreszcie po trzecie. Sąd nie orzeknie rozwodu, jeżeli jego orzeczenia żąda małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia. Niemniej jednak od powyższej reguły istnieje odstępstwo, a mianowicie sąd orzeknie rozwód, jeżeli drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo, że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.
Zobacz stronę kancelarii: www.kklaw.pl