Jakiekolwiek działania,, które naruszające te obowiązki można określić jako nieetyczne postępowanie małżonka. Nieetyczne zachowanie się małżonka zawsze będzie sprzeczne z zasadami współżycia społecznego (dobrymi obyczajami). Uregulowane w art. 5 kodeksu cywilnego zasady współżycia społecznego stawiają zachowaniu małżonków wobec siebie nawzajem i wobec rodziny drugiego małżonka większe wymagania niż postępowanie ludzi obcych względem siebie.
W czasie trwania małżeństwa, obowiązuje małżonków wzajemny szacunek i wzajemna pomoc. Zachowanie lub zaniechanie, które w stosunkach między obcymi ludźmi nie byłoby uznawane za naganne, między małżonkami może być uznawane za takie z punktu widzenia trwałości małżeństwa.
Zobacz serwis: Sprawy rodzinne
Osoby, które zamierzają zawrzeć ze sobą związek małżeński, powinny poczuwać się do obowiązku wierności i szczerości. Dlatego też utrzymywanie stosunków seksualnych z osobą trzecią przez jednego z przyszłych małżonków w okresie, gdy łączyły ich już więzy uczuciowe, poprzedzającym bezpośrednio zawarcie przez nich małżeństwa, nie jest zgodne z dobrymi obyczajami.
Wzajemna szczerość, do której obowiązani są małżonkowie, nie sięga tak daleko, żeby obejmowała przeszłość każdego z nich, jeżeli ślady tej przeszłości nie znajdują odbicia w obecnej sytuacji życiowej małżonków.
Obowiązek wzajemnej pomocy szczególnie nabiera na znaczenia w trudnych chwilach życia, w szczególności w przypadku choroby. Porzucenie małżonka w ciężkiej chorobie, a więc wówczas, gdy potrzebuje on specjalnie troskliwej opieki i serdecznego współczucia, z reguły spotyka się ze sprzeciwem moralnym społeczeństwa.
Za nieetyczne postępowanie należy także uznać poniżanie przez współmałżonka godności osobistej drugiego z małżonków, polegające na odmawianiu mu równego poziomu życia w czasie, gdy nie pracował zarobkowo, oraz na szykanowaniu, gdy podjął pracę. Takie zachowanie powinno być traktowane za istotną przyczynę rozkładu pożycia małżeńskiego.
Zobacz serwis: Rozwody
Za nieetyczne postępowanie oraz ważny powód rozkładu pożycia małżeńskiego należy też uznać zatajenie przed drugim małżonkiem posiadanie dziecka pozamałżeńskiego. Obowiązek szczerości obejmuje bowiem wszystkie fakty z przeszłości z wyjątkiem tych, które nie znajdują już odbicia w istniejącej sytuacji małżonków. Odnosi się to również do uprzedniego zawarcia ślubu wyznaniowego z innym partnerem.
W orzecznictwie panuje też pogląd, iż osoba, która zawiera związek małżeński z osobą mającą nieletnie dzieci z poprzedniego małżeństwa, jakkolwiek nie sprawuje prawnej pieczy nad nimi, powinna wspólnie ze współmałżonkiem starać się o ich utrzymanie i wychowanie. Złe obchodzenie się przez współmałżonka z dziećmi drugiego małżonka może stanowić ważną przyczynę rozkładu pożycia małżeńskiego.
Także reakcja małżonka w formie ciężkich zniewag na nieodpowiednie zachowanie się drugiego małżonka jest niedopuszczalna i nie można przyjmować w tym zakresie żadnej kompensaty. Oznacza to, że dopuszczalna reakcja na niewłaściwe postępowanie współmałżonka nie może wykraczać poza określone obiektywnie ramy i nie może być w swym natężeniu niewspółmierna w stosunku do wagi przewinienia drugiej strony.