Uzależnienie od rodziców a nieważność małżeństwa kościelnego

Wyrazem takiej zależności może być całkowite podporządkowanie się ich woli, przestrzeganie ustalonych przez nich norm, brak samodzielności w zakresie decyzji i działania. W skrajnej postaci może dochodzić do przejmowania ich postaw i opinii, często negatywnych wobec współmałżonka. U tego rodzaju osób jeszcze przed zawarciem małżeństwa daje się zauważyć nadmierne przywiązanie do rodziców, niechęć do odejścia od nich. Po zawarciu małżeństwa może występować chęć pozostania przy nich, pomimo iż inne były ustalenia dotyczące miejsca zamieszkania.

Zagadnienia istotne z punktu widzenia prawa kanonicznego

Należy stwierdzić, że nadmierna zależność od rodziców któregoś z małżonków nie pozwala na stworzenie prawidłowo funkcjonującego małżeństwa.

W silnie utrwalonych już więzach jednego lub obojga małżonków ze swymi rodzicami, rodzeństwem lub innymi bliskimi osobami może istnieć ograniczenie wolności i swobody w zakresie interpersonalnego związku i stosunku względem partnera. Podkreśla się głównie defekt psychiczny wynikający ze związku z matką, może jednak być również anormalny związek z ojcem.

Informacje istotne dla sądu kościelnego

Zależność ta udaremnia możliwość podjęcia istotnych obowiązków małżeńskich, gdyż osoba nie jest w stanie zbudować prawidłowych i stabilnych więzi z małżonkiem. Dla sądu kościelnego istotne będzie także m.in. w jakich warunkach wychowywała się osoba, która nie jest w stanie podjąć obowiązków małżeńskich, w czym przejawiała się niesamodzielność i brak separacji od rodziców.

W sytuacji, gdy uważają Państwo, że Wasze małżeństwo mogło zostać nieważnie zawarte z powodu uzależnienia od rodziców, zapraszam do kontaktu.