Zdrada a nieważność małżeństwa kościelnego
Wierność nie jest narzuconym nakazem, ale dobrowolnym zobowiązaniem małżonków. Małżonkowie przyrzekają sobie w dniu ślubu wierność aż do śmierci. Powszechnie wiadomo jednak, że małżonkowie czasem łamią zawarte przymierze i dopuszczają się zdrady. Zagadnienie to z moralnego punktu widzenia jest oczywiście naganne, nie może jednak stanowić podstawy do unieważnienia małżeństwa kościelnego. W takiej sytuacji - jeżeli nie ma możliwości powrotu do siebie małżonków – Kościół dopuszcza instytucję separacji, ale małżeństwo stron jest ważne i nie mają one możliwości ponownego zawarcia ślubu kościelnego.
Polecamy: Seria 5 książek. Poznaj swoje prawa!
Jednak zdarza się, że wszelkie okoliczności z punktu widzenia prawa kościelnego, wskazują, że małżeństwo jest nieważne. Ma to miejsce wówczas, gdy kobieta lub mężczyzna wstępująca w związek małżeński, wyklucza małżeńską wierność. Wykluczenie wierności ma miejsce wówczas, gdy choćby jedna ze stron stanowczo i z wewnętrznym przekonaniem rezerwuje sobie prawo do swobodnego współżycia z innymi osobami poza małżeństwem i będąc w związku małżeńskim faktycznie zdradza małżonka.
Ewa, nieformalnie związana z Pawłem, ma kochanka Zbigniewa. Zbigniew jest żonaty i nie zamierza porzucać rodziny. Ewa względem Pawła jest oschła, traktuje go jak zło konieczne. Okazuje się, że Ewa zaszła w ciążę. Twierdzi, że ojcem dziecka jest Paweł. Ksiądz nie chce ochrzcić dziecka, gdyż rodzice żyją w grzechu i ma wątpliwości, że dziecko wychowają zgodnie z zasadami wiary katolickiej. Namawia Ewę i Pawła do ślubu kościelnego. Kierowani dobrem dziecka pobierają się. Po zawarciu ślubu kościelnego Ewa kontynuuje romans ze Zbigniewem. Ślub kościelny nie ma dla niej najmniejszego znaczenia, nie kocha Pawła, ślubowała mu nieszczerze. Okoliczności tego małżeństwa dowodzą, że Ewa za nic miała ślub kościelny i wierność małżeńską.
Małżeństwo stron należy uznać za nieważne.
Może zdarzyć się także, że ktoś planuje zawrzeć małżeństwo na określony czas. W dniu składania przysięgi pozytywnym aktem woli zamierza porzucić np. za rok małżonka i nie trwać w związku małżeńskim do śmierci. Należy przeanalizować konkretny przypadek i po uzyskaniu pewnej wiedzy, co do danego małżeństwa, można stwierdzić, czy zostało nieważnie zawarte.
Anna przygotowuje się do ślubu z Karolem. Na dwa tygodnie przed wyznaczoną datą ślubu odnawia relację z Tomaszem. Między Anną i Tomaszem dochodzi w tym czasie kilkakrotnie do współżycia. Mimo zaistniałych okoliczności i silnej więzi z Tomaszem poślubia Karola. Po powrocie z podróży poślubnej Anna zdradza męża. Kontynuuje relacje z Tomaszem. Dąży także do tego, aby z nim zamieszkać. Już po trzech miesiącach od zawarcia małżeństwa przeprowadza się do Tomasza.
Małżeństwo stron należy uznać za nieważne.
Podsumowanie
Wskazane wyżej przykłady wskazują, że zdrada może być przyczyną nieważności małżeństwa. Jedynie indywidualna analiza konkretnego przypadku może przynieść wiedzę o tym, czy faktycznie małżeństwo było nieważnie zawarte.
Klaudia Król
adwokat kościelny
klaudiakrol.up@gmail.com
absolwentka UPJP2 w Krakowie
Polecamy serwis: Rozwody