Zagadnienie protokołu przedślubnego zostało poruszone w artykule pt. Protokół przedślubny. Z kolei w wywiadzie pt. „Rozwód kościelny” w praktyce została uczyniona krótka wzmianka na temat najnowszego dokumentu Konferencji Episkopatu Polski: Dekretu ogólnego o przeprowadzaniu rozmów kanoniczno-duszpasterskich z narzeczonymi przed zawarciem małżeństwa kanonicznego.
Słusznym wydaje się omówienie treści tego dokumentu, ponieważ wejdzie on w życie już w czerwcu 2020 r.
Nie będziemy rozważać dokładnie treści Dekretu, gdyż każdy może do niego sięgnąć już indywidualnie (poniżej podaję link kierujący do niego), natomiast warto podnieść najistotniejsze w nim zagadnienia.
Polecamy: Darowizny, testamenty, spadki (PDF)
Jakie zmiany wprowadza Dekret?
Warto pamiętać, iż do Dekretu nie można podejść na zasadzie wprowadzenia przez niego całkowitej nowelizacji. Wynika to z prostej racji. Ogólnie, prawo można podzielić na to o charakterze partykularnym oraz prawo o charakterze powszechnym. Prawo o charakterze partykularnym to przykładowo prawo stanowione właśnie przez Konferencję Episkopatu, która zna szczegóły i realia w danym kraju. Z prawem o charakterze powszechnym mamy do czynienia w Kodeksie Prawa Kanonicznego. To właśnie w tym akcie wymienione są poszczególne zagadnienia, które mogą być następnie uszczegóławiane przez prawodawcę partykularnego. Istotne jest, iż prawo partykularne nie może znosić, stać w sprzeczności do powszechnego uregulowania. W Dekrecie nie znajdziemy zatem takiego uregulowania, które byłoby w opozycji do treści kodeksowej.
W dokumencie istnieją jednak pewne nowości, gdyż w przeciwnym razie wydanie dokumentu mijałoby się z celem.
W Dekrecie podkreślone zostały pewne punkty dotychczas traktowane marginalnie, przykładowo: zmiana płci, hazard. Jak pamiętamy z naszych wcześniejszych analiz, rozważań, to kwestie te „od dawna” są obecne w prawie, stąd możliwość orzeczenia nieważności w ich świetle na podstawie pewnych kanonów. Natomiast z uwagi na upłynięcie czasu, zmieniające się warunki, podkreślenie ich jest czymś niezwykle słusznym.
Z innych nowości warto tu wymienić przykładowo takie jak:
- przysięga złożona przez nupturientów dotycząca mówienia przez nich prawdy;
- brak zezwolenia na zawarcie małżeństwa bez poważnej przyczyny poza miejscem świętym;
- zaakcentowanie braku wystawności czy rozgłosu, gdy związek zawierany jest po otrzymaniu dyspensy od przeszkody święceń, ślubów zakonnych;
- poruszenie problemu w postaci rozwiązywania ewentualnych małżeńskich konfliktów;
- przeprowadzenie rozmowy przedślubnej oddzielnie, tj. osobno z każdym z nupturientów.
Biorąc pod uwagę z kolei już nasze wcześniejsze prawno-kanoniczne rozważania, to ma się wrażenie, iż niektóre z rozwiązań są jakby zapożyczone od tego, co ma miejsce od dawna w kościelnych trybunałach. Jest to jednak racjonalny krok, aby sięgnąć do tego, co już jest przecież sprawdzone i słuszne.
Jak zatem widzimy dokument na pewno stanowi nieocenioną pomoc w przeprowadzeniu rzeczonej rozmowy. Po pierwsze nie każdy z duszpasterzy jest specjalistą w prawie kanonicznym. Po drugie obowiązkiem każdego z nich jest troska o ważne zawiązanie węzła małżeńskiego.
https://drive.google.com/file/d/18gauyZk1f4FSY_KoGgoGjAO5-GZcZrzK/view
Polecamy serwis: Małżeństwo