Często małżonkowie, którzy chcą się rozstać a żyją w faktycznej separacji nie znają swojego miejsca zamieszkania a jedna ze stron chciałaby złożyć pozew, np. o rozwód.
W celu ustalenia miejsca zamieszkania przeciwnika procesowego można zwrócić się do Centralnego Biura Adresowego, urzędu miasta/gminy, który prowadzi ewidencję ludności i ewidencję działalności gospodarczej lub też Krajowego Rejestru Karnego, jeżeli można przypuszczać, że osoba przebywa w zakładzie karnym lub została tymczasowo aresztowana.
Jeżeli w/w działania okazały się bezskuteczne, można złożyć do sądu wniosek o kuratora dla osoby nieznanej z miejsca pobytu. Przewodniczący ustanowi kuratora, jeżeli wnioskodawca uprawdopodobni, że miejsce pobytu strony nie jest znane. Uprawdopodobnienie polega na tym, że wszystkie możliwe działania w celu ustalenia miejsca zamieszkania osoby pozwanej zostały dokonane z należytą starannością. Przydatne mogą okazać się dokumenty z urzędu, KRK, CBA oraz świadkowie. Strona, która wnosi o ustanowienie kuratora zobowiązana jest pokryć koszty związane z jego udziałem, chyba że jest zwolniona z kosztów sądowych lub strona przeciwna przegrała sprawę, gdyż zasadą jest, że to strona, która przegrała poniesie koszty związane z działaniem kuratora.
Zobacz również: Jak złożyć pozew o rozwód?
O ustanowieniu kuratora przewodniczący ogłosi publicznie w budynku sądowym i lokalu wójta (burmistrza, prezydenta miasta), w sprawach zaś większej wagi, gdy uzna to za potrzebne, także w prasie. Z chwilą doręczenia pisma kuratorowi doręczenie staje się skuteczne. Sąd może jednak uzależnić skuteczność doręczenia od upływu oznaczonego terminu od chwili wywieszenia obwieszczenia w budynku sądowym.
W sprawach o roszczenie alimentacyjne, jak również w sprawach o ustalenie ojcostwa i o związane z tym roszczenia, przewodniczący przed ustanowieniem kuratora przeprowadzi stosowne dochodzenie w celu ustalenia miejsca zamieszkania lub pobytu pozwanego.
Pobierz wzór: Pozew o rozwód