Pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego. Prawo takie, nie dotyczy jednak osób, które uzyskają prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy.
Określone grupy pracowników chronione są przed zwolnieniem z pracy. Nie można im wypowiedzieć umowy o pracę lub rozwiązać umowę bez wypowiedzenia. Do szczególnie chronionych pracowników zaliczymy pracowników w wieku przedemerytalnym, kobiety w ciąży oraz na urlopach macierzyńskich, pracownicy pełniący funkcję społecznych inspektorów, członkowie rad pracowników, rad pracowniczych.
Pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, w przypadku, kiedy okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku.
Szczególnej ochrony przyznanej pracownikom w wieku przedemerytalnym nie stosuje się niestety do pracowników, którzy nabyli prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy. Prawodawca tworząc ten przepis kierował się myślą, że nie ma podstaw do dodatkowej ochrony pracy osób, które mają już zapewnione określone źródło dochodu. Oznacza to, że w przypadku uzyskania przez pracownika prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy brak jest zakazu złożenia wypowiedzenia umowy o pracę.
Szczególna ochrona w wieku przedemerytalnym jest wyłączona w razie uzyskania przez pracownika prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Jeśli w czasie czteroletniego okresu ochronnego pracownik stanie się całkowicie niezdolny do pracy i uzyska prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, przestaje być on pracownikiem szczególnie chronionym, a pracodawca może wypowiedzieć mu umowę o pracę.
Zakaz wypowiadania umów o pracę pozostaje jednak nadal aktualny, jeżeli pracownik jest jedynie częściowo niezdolny do pracy.
Podstawa prawna: Art. 39-40 Kodeksu pracy