Dodatek pielęgnacyjny przysługuje renciście uprawnionemu do renty rodzinnej, jak i do renty z tytułu niezdolności do pracy. Dodatek pielęgnacyjny przysługuje w dwóch sytuacjach. Po pierwsze, kiedy rencista został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy oraz do samodzielnej egzystencji. Do drugie dodatek, niejako z urzędu przysługuje renciście, który skończył 75 rok życia.
Dla przyznania dodatku pielęgnacyjnego ważne jest wyjaśnienie dwóch pojęć niezdolność do pracy i samodzielna egzystencja. Za osobę niezdolną do pracy uznaje się osobę, która utraciła zdolność do jakiejkolwiek pracy. Niezdolność do samodzielnej egzystencji, aby uzasadniała przyznanie dodatku pielęgnacyjnego musi być spowodowana naruszeniem sprawności organizmu konieczność stałej lub długotrwałej opieki. Ponadto musi wymagać pomocy drugiej osoby w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych. Rencista musi udowodnić, że ze względu na swój stan zdrowia musi się nim opiekować inna osoba.
Zobacz również: Kiedy rencista dostanie dodatek dla sieroty zupełnej
Często rencista zadaje sobie pytanie, jakie czynności Zakład Ubezpieczeń Społecznych uzna za podstawowe potrzeby życiowe. Bez wątpienia do takich czynności należy zaliczyć:
• mycie się,
• ubieranie,
• samodzielne jedzenie posiłków,
• kupno żywności i przyniesienie jej do domu,
• ogrzewanie mieszkania,
• podstawowe prace porządkowe niewymagające wysiłku fizycznego.
Składanie wniosku o dodatek
W celu uzyskania prawo do dodatku pielęgnacyjnego rencista musi złożyć do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wniosek o dodatek. W przypadku, kiedy rencista ukończył 75 lat, otrzymuje dodatek pielęgnacyjny z ZUS z urzędu wraz z ukończeniem tego wieku. Nie składa wniosku i nie dostarcza żadnych dodatkowych dokumentów. Ponadto nie musi udowadniać całkowitej niezdolności do pracy lub do samodzielnej egzystencji.
Pan Jan ma ukończył 75 lat. Złożył do ZUS wniosek o prawo do dodatku pielęgnacyjnego. Miał wątpliwości, jak uzasadnić fakt, iż nie jest zdolny do samodzielnej egzystencji i potrzebuje pomocy innej osoby. Pan Jan nie musiał składać wniosku. Rencista, ukończył 75 lat otrzymuje dodatek pielęgnacyjny z urzędu wraz z ukończeniem tego wieku. Nie musi składać wniosku i dostarczać dodatkowych dokumentów. Nie musi również udowadniać niezdolności do samodzielnej egzystencji.
Podstawa prawna: Art. 75 Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227.)
Zobacz również serwis: Renty