Obowiązek złożenia zeznań
Zgodnie z art. 177 Kodeksu postępowania karnego, świadek ma obowiązek stawiennictwa i złożenia zeznań. Ponadto jest on zobowiązany do pozostawania w dyspozycji sądu, aż do czasu jego zwolnienia. Decyzję o powołaniu świadka podejmuje prokurator na etapie postępowania przygotowawczego lub sąd na etapie procesu.
Kara porządkowa za niestawiennictwo świadka na rozprawie
W sytuacji nieusprawiedliwionej nieobecności, świadkowi grozi kara pieniężna w wysokości do 3000 zł, a w ostateczności – przymusowe zatrzymanie i doprowadzenie przez policję. Wymienione sankcje znajdują zastosowanie także wtedy, gdy świadek bez zezwolenia opuścił miejsce przeprowadzanych czynności.
Zobacz: Sprawy karne
Usprawiedliwienie nieobecności
Przyczyną usprawiedliwiającą nieobecność może być choroba. Musi być ona potwierdzona zaświadczeniem lekarskim, przedstawionym organowi procesowemu. Warto wspomnieć, że w takich sytuacjach przesłuchanie świadka może się również odbyć w miejscu pobytu świadka.
Innymi przyczynami usprawiedliwiającymi nieobecność są nagłe, nieprzewidziane zdarzenia, które skutecznie uniemożliwiają świadkowi dotarcie na rozprawę. Jednak w każdym przypadku, usprawiedliwienie nieobecności zależy do ocennej decyzji sądu. Innymi słowy, sąd musi uznać, że dany powód w sposób dostateczny usprawiedliwia nieobecność.
Świadek może usprawiedliwić swoją nieobecność przed terminem rozprawy, składając pisemne usprawiedliwienie nieobecności, wraz z podaniem przyczyny niestawiennictwa. Jeśli kara porządkowa została już nałożona, świadek może w ciągu tygodnia od jej nałożenia wnieść zażalenie na postanowienie sądu, lub doręczyć swoje usprawiedliwienie.
Zgodnie z art. 177 § 1a, przesłuchanie świadka może nastąpić także przy użyciu urządzeń technicznych umożliwiających przeprowadzenie tej czynności na odległość z jednoczesnym bezpośrednim przekazem obrazu i dźwięku. Świadka, który nie może się stawić na wezwanie z powodu choroby, kalectwa lub innej niedającej się pokonać przeszkody, można przesłuchać w miejscu jego pobytu.
Zobacz: Sprawy urzędowe
Doręczenie wezwania
Osobie mającej występować w procesie w charakterze świadka doręczane jest pisemne wezwanie, które powinno zawierać oznaczenie organu wysyłającego, wskazanie, w jakiej sprawie, w jakim miejscu i czasie ma się stawić wzywany oraz uprzedzenie o skutkach niestawiennictwa. Doręczenie wezwania jest warunkiem prawidłowego wezwania świadka. Wysyłane jest ono za pośrednictwem poczty i wręczane za pokwitowaniem odbioru. W razie konieczności wezwanie może być dostarczone także przez Policję.
Odmowa przyjęcia wezwania sądowego wywołuje takie same skutki jak jego przyjęcie.
Podstawa prawna:
- Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz.U. 1997 nr 89 poz. 555 z późn. zm.)
Zadaj pytanie na naszym FORUM!